Najaarsrit CX Passion 13 september


Najaarsrit CX Passion 13 september

Op 13 september was het dan zover: na wat gebrainstorm van het bestuur hadden we een mooie vertreklocatie voor de najaarsrit van onze opnieuw tot leven gewekte club CX Passion gevonden. Aangezien ik nog steeds weiger een GPS in mijn CX te installeren bespaar ik jullie hoe we er geraakt zijn...

Verzamelen deden we dus ’s ochtends aan het Kasteel van Gaasbeek, nuja, de parking is nog een dikke tien minuutjes stappen van het kasteel zelf, maar wat een dreef zeg! Statige oude bomen leiden je omhoog, je lijkt in de hemel uit te komen. Eens op de top van de dreef daal je weer af en rijst het imposante kasteel voor je uit. We doen eens lekker intellectueel deze keer en hebben een gids gevraagd. Dat blijkt een schot in de roos. Ook verschillende leden blijken al een deel van de geschiedenis te kennen van dit ‘chateau’ maar de gids begint van nul. Een korte inleiding over zijn bewoners en zijn achthonderjarige geschiedenis als waterburcht ter verdediging van Brabant tegen de Henegouwers en we gaan naar binnen. “Oja, nog een ding, u zal in het kasteel bediendes aantreffen, mensen die er werken net zoals dat vroeger was. Zij zullen rond u werken maar kunnen ook u medewerking vragen.? We zijn benieuwd, want dit jaar is het ‘Once upon a castle’ in Gaasbeek…

We gaan de hall binnen en dan de eerste kamer. Inderdaad, iemand is aan het dweilen, aan het stoffen en een ander persoon zit op een bank wat te zitten. In het midden van de zaal staat een vreemd ‘ding’ dat ronddraait, met spiegels en klokken, vreemd. Plots staat de man recht en laat een belletje rinkelen, ik voel me net in de mis. “Luiken dicht!” en de twee andere bediendes doen de luiken dicht en dan beginnen ze rond dat vreemde ding te lopen, tot enige tijd later de man weer zijn belletje laat rinkelen en men weer de luiken opent en verder werkt. Dan vraagt de gids; “wat zou hier nu uitgebeeld zijn?” Het antwoord moet dus zijn; “hier wordt een loopje genomen met de tijd” en na wat uitleg wordt het ons duidelijk. Dit kasteel heeft er niet altijd uitgezien zoals nu, sommige dingen passen er zelfs niet, sommige schilderijen zijn aangepast, omdat de toemalige eigenaars dat zo wilden. Via een imposante traphal vertrekken we voor anderhalf uur beleving, maar het wordt al snel twee uur en een half beleving aan het kasteel. We zijn getuige van de laatste brief van Lamoraal Egmont en zijn sterfbed, we maken kennis met Paul Arconati-Visconti en de laatste markiezin Marie Peyrat, welke het kasteel inrichtte als haar museum, het was immers haar buitenverblijf. We zijn getuige van de geboorte van De Verlichting en zo kunnen we nog twee uren doorgaan, kortom, een zeer geslaagd bezoek. Zo geslaagd dat we veel te laat zijn voor het middagmaal in Beersel, maar stond er in de kasteelkeuken geen spreuk van: “Alles op sijnen tijd”? We laten het ons smaken in Beersel en ondertussen is het al zo laat dat het de moeite niet meer loont naar Meise te rijden. In plaatse daarvan brengen we nog een bezoekje aan de ruïnes van het Kasteel van Beersel en daarna nog een afscheidsdrink en iedereen vertrekt weer huiswaarts. Achteraf van verschillende leden mogen horen dat ze een gezellige dag beleefd hadden, geef toe, maar moet dat toch niet zijn?

Meer info over het kasteel en de opstelling zoals deze tot negen november blijft staan: http://www.kasteelvangaasbeek.be/nl Daarna is het kasteel gesloten tot het voorjaar en zal er weer wat anders te beleven vallen. Reageren kan hier.

tekst en foto’s: demuywo

© Citroën-Forum 2003 - 2024 | adverteren
Facebook