Test DS4 e-HDi 115


Test DS4 e-HDi 115

Citroëns DS-lijn heeft in haar korte bestaan al een behoorlijk succes. De DS3 is niet meer uit het straatbeeld weg te denken en de DS5 wordt vooral door de bijtellingsvriendelijke Hybrid4 ook in moeilijke tijden aardig verkocht. Er is echter nog een DS-model, de DS4, dat we minder vaak tegenkomen. Het testteam van Citroën-Forum ging uitzoeken waarom en reed een week in een DS4 e-HDi 115.

Bij het ophalen van de DS4 bij Citroën valt gelijk op dat de DS4 toch wel een bijzondere verschijning is. Hij staat wat hoger op de poten, heeft een wat hogere neus, een bolle daklijn en mede door de verscholen deurgrepen van de achterportieren lijkt het hier om een driedeurs coupé te gaan. Schijn bedriegt echter, de DS4 is toch écht een vijfdeurs auto. Een rondje om de auto heen laat vele designdetails zien, maar ook een ruime uitrusting. Wat dacht je van lichtmetalen velgen, dagrijlichten, mistlampen met bochtenverlichting, parkeersensoren, donker getinte achterramen en diverse chroomaccenten? Het maakt dat deze DS4 een complete en luxe indruk bij ons achterlaat.

Doen we de ruime voorportieren open, dan zien we gelijk een opvallende optie: de bruin lederen bekleding van stoelen, achterbank en deurpanelen. De stoelen zijn voorzien van het uit de DS5 bekende horlogebandpatroon. Ook vinden we een groot display voor het navigatie- en multimediasysteem, met leer afgewerkt stuurwiel en pookknop en een multifunctioneel stuurwiel. De voorste zitplaatsen bieden meer dan voldoende ruimte en door de elektrisch verstelbare bestuurdersstoel en het ruim verstelbare stuur is het een koud kunstje om een optimale zitpositie te vinden. Beide voorstoelen hebben een massagefunctie, dus zit je eenmaal goed, dan blijf je ook goed zitten. De stand van de pedalen, pook en spiegels is dusdanig gekozen dat zowel grote als kleine bestuurders de DS4 optimaal kunnen bedienen. Het dashboard staat wat hoog in de auto en is voorzien van verdiept liggende klokken waarin een aantal displays verwerkt zijn. Helaas: geen koelwatertemperatuurmeter. Oh ja, een leuke gimmick: je kunt de kleur van de dashboardverlichting aanpassen. De voorruit loopt ver door in het dak. Hoe mooi dat er ook uitziet, bij sterke zonneschijn kan dat storen. Gelukkig zijn er links en rechts verschuifbare paneeltjes en zonnekleppen waarmee bestuurder en voorpassagier de hoeveelheid lichtinval kunnen regelen.

Achterin gaat het er wat anders aan toe. Duidelijk is namelijk dat we de DS4 moeten zien als een kruising tussen een coupé en een vijfdeurs gezinswagen. De twee achterdeuren zijn niet zo ruim bemeten als van zustermodel C4, maar zorgen er wel voor dat je een heel stuk makkelijker op de achterbank kunt komen dan bij een auto met slechts twee deuren. Met die achterdeuren is trouwens iets bijzonders: door de vorm van de deur en de raamlijsten kunnen de ramen in die achterdeuren niet open. Dat is iets om rekening mee te houden. Verder is de daklijn behoorlijk laag doorgetrokken, met name aan de zijkanten. Daardoor moet je bij het instappen goed om je hoofd denken. De DS4 is dus eigenlijk een echte coupé met twee deuren extra.

Als je dat in gedachten houdt, is de DS4 een behoorlijk praktische auto. Kijk je sec naar de instap zonder de coupévorm mee te laten wegen, dan is de instap achter niet optimaal. De beenruimte op de achterbank is redelijk en de hoofdruimte valt, zeker gezien de aflopende daklijn, heel erg mee. Met een lengte van 1m85 zal je de hemel niet raken met je kruin!

Goed, tijd om te gaan rijden. Voor deze test hebben we een parcours van zo’n 2000 km uitgezet. Over de snelweg rijden we naar Parijs, we zakken af tot Nevers en nemen daar de N7 richting Vichy, om uiteindelijk aan te komen op onze eindbestemming in het Franse plaatsje Bellenaves. Daar zullen wij vier dagen lang onze thuisbasis hebben, voor we weer terugrijden naar Nederland. Al met al een mooie mix van snelwegen, landwegen, dorpjes en steden.

Onze testauto is voorzien van een 1,6 liter e-HDi motor, in dit geval goed voor 115 pk en 270 Nm koppel. Dat koppel staat ons al bij 2000 toeren ter beschikking en in combinatie met de handgeschakelde 6-bak is deze motor uitstekend in staat de DS4 vlot, stil en soepel op snelheid te krijgen. Om het verbruik nog wat de kop in te drukken is er ook een start-stopsysteem aangebracht.

Al tijdens de eerste meters blijkt dat de e-HDi krachtbron een stevige jongen is. Vanaf 1500 toeren begint de motor stevig te sleuren aan de 1350 kg zware DS4. Vlot door de versnellingen heen schakelend zit je al snel op 100 km/h en wie het lef heeft, rijdt in no time met hoogst illegale snelheden over ’s lands wegen. Daarbij blijft het motorgeluid altijd op de achtergrond en zet je ook nog eens prima verbruikscijfers neer. Tijdens onze reis haalden we op de snelweg gemiddeld 1 op 19, waarbij we ons keurig aan de toegestane snelheden hielden. Een zeer vlot gereden traject rond de Puy de Dôme leverde 1 op 15,8 op. Een gemengde rit met snelweg inclusief files, stadsverkeer en veel optrekken en afremmen liet een verbruik van 1 op 17,5 zien. De laatste tank, die we in Nederland wegreden, liet een verbruik van 1 op 21 en een beetje zien. Al met al een economische vriend, deze jongste versie van het al bekende 1600 cc HDi blok van PSA.

De motor is dus een aangename metgezel, maar hoe zit dat dan met de versnellingsbak, de besturing en het onderstel? De laatste jaren zijn er meer en meer Citroëns op de markt gebracht zonder veerbollen met een min of meer stevige vering. De DS4 is wat dat betreft een zeer aangename verassing. De auto ligt als een huis op de weg, stuurt snaarstrak en mooi lineair, maar is geen moment hard of onaangenaam geveerd. De demping is eigenlijk precies goed voor het soort auto: comfortabel maar zeker niet week, straf genoeg om eens flink hard mee de hoek om te gaan, maar ook prettig op slecht wegdek. Deze DS4 is voorzien van 16 inch lichtmetaal met 215-60-16 banden. Die banden hebben dus een vrij hoge wang, wat het veercomfort zeker ten goede komt. Monteer je hier 19 inch wielen onder dan ga je dat zeker voelen. Wij zijn hoe dan ook zeer te spreken over de wegligging en het geboden comfort. De goede stoelen zullen hier trouwens zeker aan meewerken. Het koppelen gaat licht en het schakelen vergt weinig kracht. De pook is goed geplaatst en laat zich met gemak door de zes versnellingen loodsen. De overbrengingen zijn zo gekozen dat er steeds voldoende trekkracht voorhanden is. Bij 120km/h maakt de motor zo’n 2000 toeren, precies het toerental waarbij de volle 270 Nm aan koppel voorhanden zijn. Geef je dan gas, dan versnelt de DS4 lekker vlot.

Al met al hebben we dus te maken met een auto die voorzien is van een fijne, vlotte, sterke en zuinige motor, een lekker schakelende bak, goede wegligging met lekkere besturing, die er ook nog eens goed uitziet. Is er ook een beetje mee te leven, met deze DS4? Zoals al eerder beschreven, hebben we een week kunnen rijden met deze DS4. Daarbij zijn een aantal zaken opgevallen, positief en negatief. De positieve punten zijn hier boven genoemd, de wat mindere kanten van het leven met een DS4 kunnen natuurlijk niet onvermeld blijven.

Als eerste het navigatiesysteem. Niet dat dit een slecht systeem is, maar anno 2013 een auto afleveren met duidelijk verouderd kaartmateriaal is niet fijn. Een aantal keren misten we daardoor afslagen of werden we gewoon de verkeerde kant uitgestuurd. Daarbij vroegen we ons af waarom Citroën niet overstapt op kaartmateriaal van TomTom, zoals Renault dat gebruikt. Ook vinden wij de draaiknop voor de bediening niet ideaal. Een echt touch-screen zou het gebruik veel goeds doen.

Verder heeft de vorm van de achterdeur een nadeel: er steek een behoorlijke punt uit. Hier loop je makkelijk tegenaan, maar ook raak je er erg snel andere geparkeerde auto’s mee. De vorm van de deur is hier debet aan, maar toch. Dan viel het ook bij deze auto weer op hoe zuinig men is met het aanbrengen van isolatie in de bagageruimte en in het achtercompartiment. Zo stil als het voor in de auto is, zo rumoerig wordt het achterin, met name als je in de regen aan het rijden bent. Een klein beetje meer isolatie van de bodem, wielkasten en bagageruimte zou erg veel kunnen uitmaken. Als laatste nog een klein puntje van kritiek: door het “privacy-glas” van achterruit en achterste zijruiten is het achterin de auto toch wat donker geworden. Het beperkte zicht naar achteren wordt overigens ruimschoots gecompenseerd door de erg goed werkende parkeersensoren mét grafische ondersteuning op het scherm in het dashboard.

Het geven van een eindoordeel is nog best lastig in het geval van de DS4. Laten we beginnen met te melden dat wij de auto vanaf het begin hebben bekeken als ‘coupé met deurtjes’. In dat geval is de DS4 qua vorm zeer geslaagd en ook lekker praktisch. Rijden doet de DS4 echt heel goed. Het is een fijne, dynamische, comfortabele auto om mee op pad te gaan. Ons exemplaar was daarbij ook nog rijk uitgerust, wat het leven aan boord bijzonder aangenaam maakt. Het lage verbruik heeft ons echt zeer positief verrast, evenals de fijne wegligging en de mooie afwerking van het interieur. De DS4 heeft ons meermaals doen zeggen: “Deze willen we wel!” Dat is niet zonder reden… Toch is de DS4 niet bij voorbaat de winnaar in de fel bevochten middenklasse. Daarvoor is de DS4 te eigenzinnig en heeft hij te veel concurrenten. Onzes inziens verdient hij het zeker om bij de keuze serieus overwogen te worden. Maak liefst zelf een proefrit en laat je overtuigen!

Reacties op dit artikel kun je hier plaatsen.

tekst: gompy58, Lucas en waterman, foto: Lucas

© Citroën-Forum 2003 - 2024 | adverteren
Facebook