Verslag van een bijzonder ererondje

Zondag 26 augustus vertrok een bonte stoet Citroëns van het Stadionplein, voor een symbolische afscheidstournee van de plek waar Citroën Nederland BV vanaf 1931 gevestigd is geweest. De toertocht werd georganiseerd voor het personeel van de importeur en de succursales (de eigen garages aan het Stadionplein en in Amsterdam Zuid-Oost), ter gelegenheid van de verhuizing naar de Oval Tower in Amsterdam Zuid-Oost op 3 september. Medewerker van Citroën Nederland Janine van der Meer doet voor ons verslag.

Le tour de l’IJsselmeer, zoals de rit werd gedoopt,  was opgezet als een toertocht. De deelnemers werden uiteraard geacht in een Citroën aan de start te verschijnen; bouwjaar was niet van belang. Dit resulteerde erin dat er naast de nieuwste telgen zoals de DS5, de DS4, en de DS3 Racing, ook 2 Ami’s, een CX Prestige, en een DS Break meereden. Er waren 11 équipes, bestaande uit 2 of 3 collega’s (van wie een aantal zich gehuld had in een knalrood Citroën t-shirt) . Tijdens de ontvangst met koffie en thee werden allen voorzien van een routeboek en proviand voor onderweg. Hierna gaven Anne Lobbes en André Jetten van de organisatie de laatste uitleg over de te volgen route. Om 10.30 uur, de geplande starttijd, kwam de regen nog met bakken uit de hemel, waardoor de eerste auto pas tegen kwart voor elf het Stadionplein verliet.  Vervolgens kreeg elk équipe om de minuut het vertreksein van André Jetten.

Eerste etappe: Amsterdam – Zwaag (51,4 km)
Het duurt niet lang voor we met onze DS4 VTi 120 de ruim voor ons gestarte Ami’s luid toeterend voorbij rijden. Ook de DS glijdt statig over de A7, maar ook haar scheuren we voorbij. Het toeristische gedeelte begint op het moment dat de routebeschrijving ons de afslag Purmerend Zuid-Oost laat nemen en wij terecht komen in de feestelijk uitgedoste Beemster, die haar 400-jarig bestaan viert. Huizen zijn versierd met rode, blauwe, gele en groene vaandels en vlaggen. Langs de wegen staan kunstwerkjes van emmers in dezelfde kleuren. We rijden langs Fort Beemster en komen terecht in Beets. We worden inmiddels op de hielen gezeten door een rood/witte Ami6. De inzittenden besluiten toch een stop te maken bij het mooiste kerkje van Waterland, waarna we alleen verder rijden. Om kwart voor 12 komen we aan bij Citroën- dealer C. van der Maat in Zwaag, waar we hartelijk worden ontvangen met koffie en koek.

Tweede etappe: Zwaag – Lelystad (48,4 km)
Na deze pause café van een half uur kunnen de ruitenwissers weer aan: het traject Enkhuizen – Lelystad over de Markerwaarddijk wordt gekenmerkt door WATER. Links, rechts, voor, achter en boven ons: het is overal. Desondanks is de stemming opperbest en krijgen we dankzij onze smartphones de antwoorden op een aantal leuke Citroën-gerelateerde ‘wist-je-datjes’, zoals het beroep van André Citroëns (Nederlandse) overgrootvader: handelaar in groenten en fruit (vandaar de naam ‘Citroen’, die in Frankrijk pas de puntjes op de e kreeg); en het jaar waarin de eerste Citroën op de markt kwam in Nederland: 1919 (hetzelfde jaar waarin de allereerste Citroën van de band liep). Al snel krijgen we weer land in zicht en meren we aan bij Restaurant De Bataviahaven in Lelystad voor de lunch.

Derde etappe: Lelystad – Amsterdam Zuid-Oost / Oval Tower (55,2 km)
De eerste teleurstelling dient zich al snel na de lunch aan, als we het Oostvaarders natuurgebied in willen rijden. Helaas, de weg is afgesloten i.v.m. vogelspotters die hier blijkbaar geen pottenkijkers bij willen hebben. Jammer voor ons, hierdoor zien we ook geen Przwalski paarden. We missen een vraag en rijden noodgedwongen via een andere route naar Almere, waar we de draad weer oppakken en de vraag invullen waar het logo met de dubbele chevrons van afstamt (zoals iedere Citrofiel weet: de tandwielen met de V-vormige vertanding). Inmiddels probeert een hardnekkig brandend lampje op het dashboard de bestuurder te bewegen om het benzinepeil weer op niveau te brengen, maar die kiest ervoor om de snelheid te verlagen en ons, zenuwachtige bijrijders, te verzekeren dat we echt niet stil zullen vallen. Als collega L. vanaf de achterbank vertelt dat hij eens met zijn auto in een soortgelijke situatie heeft gezeten (geen Citroën overigens) en vertrouwde op de boordcomputer (‘nog 40 km te gaan’) en desondanks vlak na (!) een Shell-pomp langs de kant kwam te staan, begin ik ernstig rekening te houden met een alternatieve finish van deze tour: op een oplegger van Citroën Assistance. Gelukkig halen we de Total op eigen kracht, en racen we vervolgens met volle tank door naar de Oval Tower (collega T. transformeert onmiddellijk weer in rallyrijder Loeb). 

We komen net op tijd, want de collegae staan net op het punt om de lift in te stappen. We sluiten ons aan en laten ons naar de 9e verdieping brengen, die straks gereserveerd is voor Citroën Nederland. Na een rondje te hebben gelopen in de nog kale ruimte (er ligt alleen nog maar vloerbedekking), dalen we weer af en komen buiten oog in oog te staan met….4 mannen van parkeerbeheer, die het gemunt hebben op de Ami’s die prominent op het pleintje staan. Helaas, deze dienders zijn niet te vermurwen en slingeren de ‘onverlaten’ op de bon. Een warm welkom krijgen we dus bepaald niet, hier in Zuid-Oost… Gelukkig mogen we nog even terug naar ‘ons’ pand aan het Stadionplein, waar we worden getrakteerd op een heerlijke barbecue op de patio, verzorgd door de collega’s van het ‘culi-team’.  De winnaars worden gehuldigd (het équipe van de rood-witte Ami6), we zingen voor een jarige collega en heffen het glas op alles wat ooit was. Een mooie tijd in een historisch pand is ten einde.

Adieu, Stadionplein, et merci pour tout!

tekst en foto’s: Janine van der Meer
redactie: Marc Zaan