Vreemde Traction in de bijt, Rättvik 2011

Voor onze reeks vakantieontmoetingen beginnen we de reis in Zweden. Forumlid Ree reisde met gezin en Traction naar het hoge noorden en schreef voor ons een verslag van de grote jaarlijkse oldtimermeeting in Rättvik.

De Zweden zijn echte liefhebbers van klassieke automobielen. En niet alleen van Volvo en Saab. In bijna iedere Zweedse schuur staat wel een klassieke Amerikaan. In de lange, donkere winter worden de auto’s met veel liefde gerestaureerd om er in de zomer mee te kunnen pronken. Veel dorpjes hebben zo hun eigen tradities. In Arvika bijvoorbeeld, eet de lokale bevolking iedere dag al cruisend in hun Amerikaanse auto hun lunch. Iedere zomerdag weer een prachtig schouwspel. Het grootste Zweedse autofestival is begin juli in Västerås. De onbetwiste nummer twee is dat van Rättvik en vindt altijd plaats in week 31. Het is een zeer gevarieerd festival, al wordt het wel gedomineerd door Cadillacs, Edsels, Buicks, Pontiacs, Corvettes, Fordjes en een enkele Saab. Het is een open festival, waarvoor de hele stad een week lang wordt omgetoverd tot een waar paradijs voor liefhebbers van klassieke auto’s.

Dat het een breed festival is blijkt al op vrijdag, de openingsdag. De opening bestaat uit een moped-safari, een markt en natuurlijk vooral veel moois op alle campings in de wijde regio. Zaterdagochtend begint het voor de autoliefhebbers met de “Classic Lady”. Dit betekent ‘ladies only’ en alleen in ‘period dress’, kortom in outfits uit de tijd dat de auto nog nieuw was. De dames rijden in hun bolides een puzzelrit door de hele regio. Die avond is het vanzelfsprekend Ladies Night en staan er overal Rockabillybandjes. De Amerikaanse jaren 50-sfeer voert immers de boventoon.
Op zondag is er een grote puzzelrit rondom het enorme meer. Het is ook de dag dat de commerciële voertuigen tentoongesteld worden. Overdag en ’s avonds zijn er drive-in movies voor alle leeftijden, maar altijd met de auto als thema. Maandag is er onder andere de monstertruck race, een middeleeuwse markt, een parade van niet-Amerikaanse auto’s en uitjes naar toeristische attracties in de omgeving. Dinsdag is de meest belangrijke dag van het festival. Niet vanwege de klassieke fietsen, maar vanwege de Cruise-avond. Iedere klassieke auto wordt het parcours van zo’n 8 kilometer op gedirigeerd om rondjes te rijden. De hele regio loopt uit om naar de auto’s te kijken. Letterlijk tienduizenden mensen zitten langs de route om alles te aanschouwen. Woensdag is onder andere gereserveerd voor gemotoriseerd plezier op en rondom het meer van Rättvik en de donderdag voor oude tractoren en een muziekfestival met natuurlijk weer voornamelijk Rock ‘n’ Roll en Rockabilly. Vrijdag is er een veiling van klassieke auto’s en een Demolition Derby. Zaterdag is de Hill Climb waarna nog tot diep in de nacht feest gevierd wordt. Wat wil een autoliefhebber nog meer?

Uiteraard heeft de auteur van dit stukje met zijn klassieker meegereden op de dinsdagse cruise-avond. Het is duidelijk dat de Zweden een Traction Avant niet zo goed kunnen plaatsen. Niet zo gek, als je nagaat dat er maar een stuk of honderd over zijn in een land dat groter is dan van het noordelijkste puntje van Nederland tot het zuidelijkste stukje van Spanje. Je hoort het publiek regelmatig afvragen “Is dat een Mercedes?” en voortdurend springen er dronken Zweden voor je auto om hem op foto vast te leggen. Het Cruisen ontaard in een volledige chaos en het verkeer in de hele stad loopt volledig vast. Er is n hoofdweg die de noordkant en de zuidkant van de stad verbindt. Aan het einde van de avond staan we aan de noordkant terwijl de camping aan de zuidkant ligt. Omdat we geen zin hebben om nog uren vast te zitten gaan we op zoek naar een alternatieve route om de stad heen. Dankzij de TomTom en de Traction Avant rijden we langs onverharde bospaden in een half uur om de stad heen. Zodra we het bos uit komen worden we aangehouden door de politie; Of we het zoeklicht op het dak even willen uitzetten.
Een week lang Amerikaanse auto’s in alle soorten en maten is natuurlijk veel te veel van het goede, maar dankzij het prachtige zomerweer, de ongelofelijk mooie omgeving, het leuke publiek en de ontspannen sfeer is het festival zeker de moeite waard. Al is het maar voor een paar dagen. Zin om meer van de sfeer op te snuiven? Hier staan al een paar foto’s.

Ree (Graddus)