Harzrun 2017: Glück Auf!


Harzrun 2017: Glück Auf!

Dat was 'm dan: de Harzrun 2017. Na alle voorpret is het goed om terug te kijken op een uiterst geslaagd evenement. Dat geldt zeker voor wie er niet bij was, want de aanstekelijke voor- en napret en reisverslagen zoals dat van medeforumer Moniquevk zouden je zomaar over kunnen halen om op te letten waar en wanneer de volgende Ausflug van het Citroën-Forum plaatsvindt.

Maandag gaan we eindelijk de persauto’s ophalen voor de Harzrun. Tot onze verrassing krijgen we een gloednieuwe Jumpy met nog maar 14 km op de teller (die gaan we maar eens goed inrijden) en een knalblauwe C3 (goed fel kleurtje)! Tijdens het inladen van alle benodigdheden in de Jumpy moesten we even goed nadenken hoe we deze vol gingen stoppen, uiteindelijk zat alles erin en tot de nok vol. Daarna wisselden we de auto’s en zouden wij (Maarten en Monique) dinsdag met de C3 naar het Harz-gebied rijden. Gelijk viel de mooie vormgeving aan de binnenkant op. Leuke details zoals panoramadak, de handvaten en het airbumppatroon dat terug kwam in de deuren. Het scherm in de auto met navigatie, muziek en verwarming is mat en daardoor goed af te lezen. Het zou onze voorkeur hebben om de verwarming in knoppen te hebben, nu moeten we ze via een scherm bedienen en een klein menu door.

Eenmaal op de snelweg waren we al enthousiast hoe soepel en pittig de auto rijdt. Op de autobahn drukten we het gaspedaal even goed in en waren we blij verrast dat de auto met 190km/u op de teller nog steeds rustig op de weg lag.

Woensdag kwamen één voor één de equipes met hun auto’s aan druppelen. Ondanks de regen had iedereen veel zin in de midweek Harz en zat de sfeer er gelijk goed in. Oud deelnemers van de Alpenrun kletsten bij en ook de nieuwe deelnemers voegden zich er met gemak tussen. Er was veel autovariatie in de deelnemerslijst, van Eenden tot DSsen en van XM en Birotor tot een Traction Avant. Een opvallende deelnemer is de ANWB-eend die achterop de ANWB-bus aankwam.

Donderdag begon het pas echt, vol goede moed startten we met de eerste route en de bezienswaardigheden. We begonnen bij de druipsteengrotten om vervolgens de reis voort te zetten naar de Rappbodetalsperre, de burgruïne Hohnstein (wat stiekem toch een behoorlijke klim was) en het klooster Walkenried. Aan het einde dag, vlak voor de camping, stopte de Birotor van Egbert en Henny ermee. Vol goede moed gingen zij op pad met de C3 om thuis de onderdelen te halen. Zo kon hij de volgende dag de aandrijfas repareren en dag 3 toch mee doen. Wat een klasse (en wat een C3 ervaring voor Egbert)!

Op dag 2 starten we eerder, wat voor de meeste even slikken was: de wekker zetten op vakantie?! Gelukkig hebben we weer een leuke route voor de boeg! We rijden eerst naar Quedlinburg, waar de meesten op een terrasje even bijkomen in het leuke plaatsje om daarna door te rijden naar Wernigerode. Als tussenstop klimmen we de Großvater op, een rots met mooi uitzichtpunt. Eenmaal aangekomen in Wernigerode lopen we daar de grotere stad door om later ook het luchtvaartmuseum te gaan verkennen. Terug op de camping staat er voor de derde dag op rij een heerlijke maaltijd, klaargemaakt door Max en Mirjam, onze twee persoonlijke topchefs.

Op dag 3 is het droog en breekt zelfs de zon door. We ontbijten weer uitgebreid en gaan als eerste naar de Grube Samson in St. Andreasberg. Helaas kon er geen echte rondleiding in de mijnen worden gemaakt want het waterrad was afgebroken en daardoor 50 cm gezakt. Te gevaarlijk. Daarom een wat langer verhaal, even geduld dus. Door naar de stoomtrein, in een ‘treintje’ rijden we achter elkaar aan naar station Drei-Annen-Hohne. Een lange rit naar de top inclusief een klein drankje, waarna we op de Brocken een mooi uitzicht hebben en een erwtensoep nuttigen. Daarna stond Goslar nog op het programma, ook een leuke plaats. ‘s Avonds, alweer de laatste avond, genieten we van een goede barbecue en doen we ons best om de drankvoorraad op te maken.

En dan is het zover: de volgende ochtend ruimen we de tenten op en laden alle keukenspullen weer in de Jumpy. Zorgvuldig wordt alles weer in de bus gezet, die tot de laatste gaatjes wordt volgepropt. Dit keer nemen wij (Maarten en Monique) de bus mee terug naar Nederland. Afgeladen vol trekt de bus het makkelijk op de Autobahn, de bus trekt makkelijk op en met het gemak van cruisecontrol en navigatie zijn wij met 5 uur weer thuis.

Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat dit een geslaagde reis was. Tot over twee jaar en iedereen veel veilige kilometers!

Napret over de Harzrun 2017 hebben we in dit topic!

Tekst & foto’s: Moniquevk, MaartenH

© Citroën-Forum 2003 - 2024 | adverteren
Facebook