home » Citroen Nieuws » Citroen Evenementen » 24h02CV

Ieder jaar als de herfst haar intocht aankondigt door de blaadjes te laten verkleuren naar rouge delage, or sombre, paille brulée en jaune rialto, weet iedere 2CV-fan dat het tijd is voor de 24-uursrace op Spa-Francorchamps. Al 30 jaar op rij is in het najaar deze wedstrijd voor velen een vaste ontmoetingsplek. Kijk mee over de schouder van theo joosten.

Wij gaan sinds 2006 elk jaar naar Spa. Niet alleen voor de 24-uursrace maar ook zeker voor de meeting die erbij is. De meeting is lekker vrij zonder al te veel regels. En als er al regels moeten zijn:
- Stook veel vuur om te zorgen dat je het niet koud krijgt. Het kan namelijk flink vriezen in de Ardenne.
- Drink een gezellige pot bier, pastis of anders lekkers. Het liefst genoeg om niet in de gaten te hebben dat je het koud hebt.
- Schrik niet van het vuurwerk dat afgestoken wordt. Nieuwjaar vieren ze daar wat vroeger in het jaar.
- Bel geen brandweer als je ziet dat er een autoband op het vuur gegooid wordt.
Dit jaar was het niet koud dus regel 1 en 2 waren eigenlijk niet van toepassing… maar ja… Dit jaar was het, net als vorig jaar, warm. De zon scheen over het mooie Belgische dal met de beroemde bocht Eau-Rouge op de achtergrond. Het kleine buitje op zaterdag mocht de pret niet drukken.

Vrijdagavond om 9 uur kwamen wij op een vrij vol veld aan. Het vuurtje was lekker warm, en de avond was lang genoeg om iedereen te begroeten en om weer een hoop slappe zever te verspreiden. Zaterdagmorgen werden we gewekt door een andere race die zich in de ochtend afspeelde op het circuit. Nadat we de HY-bus uitrolden, zagen we dat het terrein nog een stuk voller was geworden. De parking op het terrein stond goed vol met dagjesmensen.
‘s Middags hebben we ons opgesteld voor een rondje over het circuit; altijd een hele gebeurtenis. Super gaaf om met eigen auto en honderden anderen door de bochten te kunnen scheuren! Nadat de baan weer veilig was en alle Engelse, Duitse, Belgische, Franse en Nederlandse Citroëns van het circuit af waren, stelden de race-eenden zich op. De altijd spectaculaire start hebben we dit jaar gemist. Aan het geluid te horen zijn ze gestart om 17:00 precies. De eerste 6 uur van de race werden de omgebouwde eenden en Dyane’s vergezeld door opgevoerde Kevers. Sommige mensen zagen toch liever de Smarts (die de jaren daarvoor meereden), omdat het snelheidsverschil daarmee wat kleiner was.

Uniek aan dit evenement is dat je met je camera in de pits mag lopen. Als je uitkijkt en voorzichtig bent, mag je bij de meeste teams wel een tijdje kijken als ze aan het sleutelen zijn of een pitstop maken om de benzine bij te vullen. Helaas zijn er ook nog veel te dronken mensen die met blikken bier en sigaretjes in de weg staan en daardoor de gedreven teams ophouden. De vaak oude Marshall’s stellen dit niet op prijs. Als je naar de pits liep, kwam je langs de kramen van Citrobag, Deukies kraam, Autex, Burton, Citroparts en nog een paar handelaren. Altijd gezellig om daar even rond te hangen.

‘s Nachts werd de race stilgelegd, omdat de mist te dicht was om veilig te kunnen racen. Zo rustig is het nog nooit in de nacht van zaterdag op zondag geweest! Zondagochtend werd de race hervat. Het vertrouwde gebrom rommelde weer door het dal heen. Alle troep werd op het meetingterrein opgeruimd en in het begin van de middag zetten wij de afmars in. De finish heb ik net als de meeste andere jaren niet gezien. Door de prachtig verkleurende Ardenne reden wij binnendoor terug naar de Nederlandse grens. Onderweg genoten we van de bochtjes, slechte wegen, uitzichten en andere oldtimers die nog een ritje waagden.

Volgend jaar weer? De kans is groot dat het weer dan minder goed is… Ach ja, natuurlijk volgend jaar weer! Napraten over deze editie en vooruitzien naar volgend jaar kan hier.

tekst en foto’s: theo joosten