De Citroen DS is wellicht de meest innovatieve auto ooit en zelfs 55 jaar na dato nog immer een auto die velen zeer tot de verbeelding spreekt. Het is nu een cult auto, maar wel een die nog dagelijks wordt gebruikt en in het moderne verkeer nog prima kan meekomen. In een Wikipedia verhaal over de DS staat dat als alle auto’s met het veersysteem van de DS waren uitgerust, dan waren de verkeersdrempels nooit uitgevonden, want die worden door de DS zo goed als genegeerd.

Ga even terug naar 1955, de moderne auto van 1955 stond hoog op de smalle bandjes, had als het meezat wokkelveren voor en bladveren achter. De Volkswagen kever had zelfs torsievering . De remmen waren standaard trommelremmen met een voorlopende en een aflopende schoen, de trommelremmen met twee voorlopende schoenen waren te vinden op racemotoren en auto’s.

Het interieur van de wat duurdere auto was nog altijd behoorlijk sober, het comfort was matig, de verwarming en ventilatie was gebrekkig.
Maar daar kwam met de DS per direct een einde aan, toen zij daar in Parijs op een verhoging stond met hekken er omheen, moet iedere toeschouwer ongeveer verpletterend onder indruk zijn geweest van wat hij daar zag staan tussen al die hoge hoedjes.

Op de eerste dag al werden er 12.000 van besteld en in de eerste week waren er 80.000 bestellingen genoteerd. En dan te bedenken dat de DS nooit een commercieel succes is geworden, daarvoor was de productie te duur.

Ga eens als leek naar de techniek kijken en vergelijk dat met andere auto’s van die tijd. De vering is bijna te bizar voor woorden, de auto veert op een kussen van gas en die vering is zeer progressief, in tegenstelling tot de lange tijd lineair blijvende vering van verenstaal. De rijhoogte van de auto wordt automatisch op dezelfde hoogte gehouden, al ga je er met tien mensen in zitten.

De remmen zijn aan de voorkant twee schijven welke op het afgeveerde deel van de auto zitten en dus niet mee hobbelen met het wegdek, twee behoorlijk flinke jongens die de auto met groot gemak tot stilstand brengen. Aan de achterkant zitten twee trommels, maar de asdruk is daar ongeveer de helft van de voorkant en als je hard remt gaat daar nog een flink deel van af. De remkracht daar achter wordt aangepast en als je hard remt wordt zo voorkomen dat de achterwielen blokkeren. En dat allemaal in 1955 en dat is lang niet het enige. Alles aan de DS is baanbrekend, neem de versnellingsbak. Een gewone versnellingsbak met een gewone plaatkoppeling, maar wel vederlicht bedienbaar met een klein pookje. De koppeling gaat automatisch en het geheel draait vele malen lichter dan de automatische bak met koppelomvormer uit die tijd.

Uiteraard had deze eigenzinnige auto voorwielaandrijving, Citroen is immers de pionier op dit gebied.

Wie gaat er verder met deze lofzang op een van de mooiste auto’s ooit? (want ik moet nu aan’t werk)

De zescylinder traction had op de voortrein ook 2 oplopende remschoenen, als ik me niet vergis.

219 keer gelezen en één reactie. Jan, dat wist ik niet, dus Citroen had al twee voorlopende schoenen, koel!

Gisteren was er een reactie die samen met mijn harde grap is verwijderd en terecht. Maar we gaan verder:

Een auto van 1955:

Toen de DS op de autosalon verscheen was ik twaalf jaar, mijn buurman reed met een Traction Avant en de buurtkinderen mochten wel eens meerijden, wat in die tijd een hele belevenis was. Niet zoveel later kwam buurman voorrijden met de DS en er zijn geen woorden te bedenken om te beschrijven wat dat voor een belevenis is geweest. Ik mocht plaatsnemen in de zachte zitting van de passagierzetel, want ‘gaan zitten’ is een totaal andere gebeurtenis en samen met buurman gleden we door de Nieuwstraat in Hoorn richting Gouw, Gedempte turfhaven, het Breed over en dan de Westerdijk op langs het IJsselmeer. Als jochie van twaalf/dertien jaar maakt dat een diepe indruk op je, temeer als je gewend bent mee te mogen met de Austin Seven van de vader van een vriendje uit de jaren 30 of de Ford hoge hoed van de groentenman op de hoek.

Dit ruimteschip op wielen leek eerder te varen dan te rijden en toen al moet de basis zijn gelegd voor mijn latere DS besmetting. En jaar of vijf later werkte ik als leerling automonteur in de garage, waar we het onderhoud hadden van de aldaar gestalde auto’s, uiteenlopend van Fiat Topolino tot Kaiser Frazer. Ik had uiteraard nog geen rijbewijs, maar reed gewoon rond in de huurauto’s als Opel Record en Volkswagen Kever.

Begin jaren 60 reed ik motoren en de laatste daarvan was een prachtige Norton Dominator. Die verkocht ik toen er twee kleine kinderen waren gekomen en daarvoor in de plaats kwam een Fiat 500, gekocht voor 100 gulden. Na een aantal andere auto’s waaronder een Peugeot 403 cabrio (die ik gewoon heb weggegeven) kwam begin jaren 70 mijn eerste ‘snoek’, een ID19B van 1967 met tepellampen. Ik was de koning van de weg en leek iedereen de baas met deze prachtige machine. Als ik achter iemand reed leek hij wel verschrikt in de spiegel te kijken. Ik ging er meerder kopen en er aan sleutelen, opknappen en verkocht ze met winst. Zo heb ik er elf gehad en de laatste was een mooie DS21 Pallas waar ik grote reizen mee heb gemaakt. Zo reden we in één dag van thuis, vlak bij Hoorn NH naar het eiland Wight. Een monsterrit welke je met weinig auto’s kunt doen zonder er totaal afgeleefd en tot op het bot vermoeid uit te rollen. Ik kan me niet herinneren dat ik erg moe was toen we in Sandown op de plaats van bestemming aankwamen.

Die DS had ik niet moeten verkopen, maar ik kreeg een erg goed bod en deed het toch. Ervoor in de plaats kwam een Jaguar van 1969, die ik nog steeds heb. Maar het virus is onuitroeibaar en dat bleef al die jaren voortwoekeren. Ruim vier jaar geleden kwam ik op dit forum terecht en dat moet de besmetting in een stroomversnelling hebben gebracht. Al snel ging ik op zoek naar een DS en heb er een aantal gezien waar ik bijkans depressief van werd. Het is elke keer weer een feest als je plaatsneemt in deze bizondere auto, maar als ik dan al dat bladerdeeg met gatenkaas bekeek zonk de moed mij in de schoenen. Natuurlijk kun je een veel betere aanschaffen, maar daar moet je dan ook het budget voor hebben en als je nou 35 jaar bent ga je vol goede moed jaren aan het werk. Maar ik word over een paar maanden 68 en ik wil zo spoedig mogelijk weer dat DS gevoel om me heen voelen. En dat gaat binnenkort gebeuren, volgende meeting ben ik er bij met een echte zweefmachine, ik kan niet wachten tot het zo ver zal zijn.

Vergeet ook niet dat de DS stuurbekrachtiging had! 1955! Het stuurhuis is een tandheugel maar die tandheugel wordt bewogen door LHM (LHS) via cylinders. Het enorme voordeel hiervan was dat bij een kuil of steen niet het stuur uit je handen werd geslagen omdat de kolom LH M/S niet ingedrukt kan worden en dus de wielbeweding niet aan je stuurwiel wordt doorgegeven!

Oja, en omdat het systeem olie druk heeft heb je 175 bar druk tot je beschikking om te remmen! Zonder dat dat echt kracht kost!

Ik vind het een mooi verhaal Han S!

Die enorme hydraulische druk weet ik alles van. Ik had een halfautomaat en was storingmonteur in de installatietechniek. Ik lag op de bank te nappen en werd gebeld voor een storing, sprong in de DS, schakelde in zijn eerste en reed met een slaperige kop weg. Maar er ontbrak een kogeltje daar ergens bij het pookje en zo kon hij van zijn één direct in de achteruit. Een enorme klap daar in het vooronder en ik was uitgereden op geen 20 meter van huis. En dat in de kerstvakantie. De DS naar huis geduwd, de schuur in gereden en met een geleende auto naar de storing gereden.

De DS versnellingsbak er uit gesleuteld, het deksel er af gehaald en de schade bekeken. Een van de tandwielen welke door de cylinders heen en weer worden geschoven was totaal verwoest, de rand waar de schakelvork in grijpt was er in zijn geheel afgebroken.

Dus werd er een versnellingsbak van de sloperij gehaald voor 25 gulden, er lagen ruim voldoende DS slopers op zo’n sloperij en die bak is verder inwendig gelijk aan de halfautomaat. Dus de hele zooi uit elkaar en de beste onderdelen in één van de bakken en gaan met de banaan. Een paar dagen later reed ik weer, nu met het kogeltje op de juiste plek. Ik weet niet meer precies waar dat kogeltje van een dubbeltje zat, maar het was een duur kogeltje geworden.

Met een DS hoef je je nooit te vervelen.

@Han: ik weet nog dat ik in ‘56 voor het eerst een DS zag, toen ik nog in Venhuizen woonde. Ik ben er wel 5 keer omheen gelopen!
@Bogaard: ik denk dat de belangrijkste reden voor de reactievrije voortrein de verticale fuseehelling is.
Als er dan een belasting tegen het wiel komt die boven het loopvlak aangrijpt is er geen moment om de fusee-as. Om dit te kunnen bereiken zijn voor de ds speciale, extra diepe, velgen ontwikkeld. Geen last meer van potholes!

Mooie verhalen over mooie machines! 

Mooi hé? Als iemand zijn DS verhaal toe te voegen heeft, of zijn DS gevoel wil uiten, laat je door niets en niemand tegenhouden.

Als ik dat doe is de euforie in dit topic snel voorbij. 10 jaar lang dagelijks DS sleutelen maakt de werkelijkheid lang niet zo mooi als jij hier boven heb neergezet vrees ik Han….

jantje1948 schreef:

@Han: ik weet nog dat ik in ‘56 voor het eerst een DS zag, toen ik nog in Venhuizen woonde. Ik ben er wel 5 keer omheen gelopen!
@Bogaard: ik denk dat de belangrijkste reden voor de reactievrije voortrein de verticale fuseehelling is.
Als er dan een belasting tegen het wiel komt die boven het loopvlak aangrijpt is er geen moment om de fusee-as. Om dit te kunnen bereiken zijn voor de ds speciale, extra diepe, velgen ontwikkeld. Geen last meer van potholes!

Dus je woonde ooit bij mij om de hoek Jan?

Wat je reactie @ Bogaard betreft, ik krijg steeds meer het besef dat er in het begin van de jaren 50 buitengewoon goed is nagedacht over deze auto. Als je er even dieper op ingaat is het zo simpel als wat, als het hart van de fusee buiten het hart van de band valt zul je altijd reacties hebben op de stuurstangen. Bij de DS is dat perfect opgelost.

Al kwam die oplossing dan weer uit de 2cv…

waterman schreef:

Als ik dat doe is de euforie in dit topic snel voorbij. 10 jaar lang dagelijks DS sleutelen maakt de werkelijkheid lang niet zo mooi als jij hier boven heb neergezet vrees ik Han….

Heb je wel eens aan het hydro systeem van een Rolls gesleuteld? Daar word je niet vrolijk van en dan vind je de DS een feest.

Han S schreef:

Heb je wel eens aan het hydro systeem van een Rolls gesleuteld? Daar word je niet vrolijk van en dan vind je de DS een feest.

Nou.. Han.. ik heb aan die dingen mogen werken en vond het harstikke gaaf! Veel mooier als een ds zelfs! Dikke leidingen, grote onderdelen: net een vliegtuig!

Net terug uit de stromende regen om de DSpecial die gestrand was weer op gang te helpen. Vind m’n Seat’je diesel van 10 jaar oud op zo’n moment toch leuker….........