En of zo’n trax leuk is. Vandaag even retourtje Arnhem voor een meeting van de Panhardclub. 448 km zonder een plofje verkeerd. Super.

Zomaar wat feitjes na een dikke duizend kilometer inrijden. Vorige week olie en filter gewisseld. Nagenoeg geen prut aan de magnetische carterstop, dus het filter doet zijn werk naar behoren. Geen druppel olie verbruikt (ok, misschien een enkele verloren). Op de lange rit gisteren met een kruissnelheid van 100/110 op de navigatie een verbruik (op benzine) van 1 op 10,6. Da’s voorwaar niet slecht De toegenepen billen in de file op de ring rond Antwerpen waren nergens voor nodig, want er ging maar 39 liter in bij terugkomst. Nadat vorige week de uitlaat net voor de pot bleek te zijn afgescheurd en deze weer netjes is gelast (de geoefende lezer weet dat ik daarmee bedoel dat ik het niet zelf heb gedaan) zijn de db’s ook behoorlijk afgenomen in de auto. Heb om diezelfde reden ook het luchtfilter nog wat gemodificeerd, zodat ik nu niet meer horendol wordt van de slurpgeluiden in het vooronder. Is er dan helemaal niets meer te doen? Natuurlijk wel. De spud-in van de lpg moet nog op de ‘nieuwe’ carburateur worden gemonteerd, zodat we weer op kookvloeistof kunnen rijden en ik moet nog iets verzinnen om meer vacuum te genereren dan het iele aansluitinkje dat ik nu heb. Dat is echt te klein voor carterontluchting, rembekrachtiging en voorontsteking. Met de rembekrachtiger afgekoppeld werkt de vervroeging namelijk veel beter en rijdt de auto ook lekker wanneer je door een bebouwde kom sukkelt na een paar keer remmen. We gaan het hok dus niet verwaarlozen omdat ik bezig ben met zijn jongere broer.

Inmiddels naderen we met rasse schreden de eerste 2500 km en dus de laatste keer natrekken van de cilinderkop. Verder eigenlijk niets te melden, behalve misschien dat ik een paar nieuwe ruitenwisserblaadjes heb gemonteerd

Nu de zomervakantie op zijn eind loopt een kleine update over de avonturen met de Traction. Allereerst mocht het vehikel ons naar het Rassemblement International Panhard et Levassor in het pittoreske Doorn brengen. Gewoon, omdat de Trax wel rijdt en de Panhard ondanks mijn verwoede pogingen gewoon zover nog niet was. Zo’n vreemde eend in de bijt doet het altijd goed op zo’n meeting, dus hebben we het ontzettend naar onze zin gehad.

Begin juli was ik met een buurman op pad om een Unimog te bezichtigen, toen ik in een hoek van een van de vele schuren een imperiaal opmerkte die in mijn ogen erg leek op iets wat wel eens op een Trax zou passen. Eenmaal het ding wat verder te hebben uitgegraven kwam er een OLD-imperiaal tevoorschijn die nagenoeg compleet was, zoals ik al dacht inderdaad ooit bij een reeds lang verkochte Traction Avant te hebben gehoord en dan ook nog eens voor een klein prijsje mee mocht. Buurman een Unimog, ik een mooi dakrek, iedereen blij.

Na een geslaagde familievakantie bleven er nog wat dagen over om samen met de wederhelft een korte trip naar Midden-Frankrijk te maken. Dat kon natuurlijk ook alleen maar met de Trax gebeuren. Beetje warm misschien, maar wat is er nou leuker dan op je gemak door het Franse landschap toeren in zo’n authentiek Frans apparaat? Dat de auto daarbij ook gewoon probleemloos zijn werk blijft doen is dan alleen maar mooi meegenomen. Ook bij meer dan 35 graden trouwens. Geen druppel olie en zelfs geen koelvloeistof verloren.

Inmiddels zijn we na de meest recente revisie ruim 6000 km verder en ik kan niet anders zeggen dan dat het vertrouwen nu wel weer terug is in mijn Frankensteinmobiel.

Goed bestede zomer, zou ik zeggen.