Bij mijn deelname aan Aalsmeer Roest Niet kwam ik bij het parkeren voor de koffiepauze vast te zitten in de modder in een weiland. Ik moest een sleepkabel lenen en mij door een deelnemer met een Nekaf laten redden uit deze netelige situatie.

Als ik mij weer eens op de zelfde manier in de nesten werk hoef ik in ieder geval geen sleepkabel meer te zoeken, gisteren vond ik een origineel BMW-exemplaar op Veterama voor €5,-

We zijn weer een jaar verder dus het was weer APK-tijd.

De kap en het zwarte front van de linker spiegel lagen laatst plots los. Het bleek dat het zwarte front al eens gebroken was en op het metalen frame was gelijmd. Ook van de in kleur gespoten afdekkap bleken de vier clipjes te zijn afgebroken en de klemring op het spiegelglas was al eens gemolesteerd en net als het zwarte front en de afdekkap dus op het metalen front gelijmd. Ik had niet zo’n zin om een nieuwe spiegelkap te (laten) spuiten en een elektrochroom spiegelglas met gouden tint is al heel lang niet meer te koop. Ik heb dus maar voor de weg van de minste weerstand gekozen, een nieuw zwart front geschroefd op het metalen frame en zowel het bestaande spiegelglas als de afdekkap weer met polymax verlijmd. Niet helemaal zoals ik het zou willen, maar voor nu wel even de slimste balans tussen maximaal effect en niet te veel gedoe. Het zit in ieder geval weer stevig en netjes recht vast. Zoals je kunt zien had ik een interessante contraptie bedacht om het spiegelglas met afplaktape en rolletjes stof op de versteller te fixeren tijdens het drogen van de Polymax.

Volgende stop was het APK-station. Goedgekeurd zonder opmerkingen.

Olie en filter had ik zelf al ververst, bij een vriend op de brug heb ik op m’n gemakkie de remvloeistof kunnen verversen, dat mocht ook wel eens. Vanwege de uitrusting met DSC is dat Ate SL6 met een lage viscositeit. Ontluchten met een pulserend ontluchtingsapparaat en de computer gaf een goed resultaat. Ook zijn er nog twee korte remslangetjes in de motorruimte vervangen. Deze lopen vlak boven het spruitstuk en willen door de hitte op die plek na een jaar of 20 wel eens uit elkaar knappen met een nevel DOT4 en vaak een afgefikte auto als gevolg. Dat kun je maar beter voorkomen. Ook heb ik de nieuwe startmotor er maar eens onder geschroefd, dat ging mooi zo op dat bruggetje. Twee hitteschidjes aan de kant en je pakt ‘m er zo uit. Ging zo makkelijk dat ik vergeten ben er foto’s van te maken. Wat wel opvalt is dat de nieuwe startmotor een stuk enthousiater rond gaat dan de oude. Blijkbaar kan zo’n ding ook moe worden zonder echt defect te raken.

Na deze noeste arbeid heb ik mij nog even mentaal voorbereid op een reisje naar Zweden eind oktober, de tank weer afgevuld met verse benzine en hem opgeborgen tot de volgende APK of een eerder moment als het zo uitkomt.

Wat een fantastisch mooie auto is dit toch…