Ik blijf nog ff en rijd voorzichtig en zoek geen grenzen op.

Er komen ook automobilisten om in het verkeer en de motor is een stuk smaller en erg wendbaar, mits je kunt sturen.

En ja, ze kunnen heel snel zijn, er zijn motoren die 160 km/u halen in de eerste van de zes versnellingen en als je jong en onbesuisd bent moet je daar niet mee gaan rijden.

Inderdaad Han. Als je daar wel onbesuisd en jong meer gaat rijden wordt je nooit besuisd en zeker niet oud.
Ik ben na mijn eerste enige jeugdige rit op een Honda 500/4 van een vriend (“mag ik even een stukje rijden? Ja hoor, rij maar”. Bromfietshelm op en vooral gas erop) nooit meer op een motor gestapt.

Motorrijden is wat ingewikkelder dan een bromfiets en wil je dat onder de knie krijgen moet je echt een goede opleiding volgen.

Wil je weten of je het echt leuk vindt, dan kun je op Lelystad een uurtje of langer rijden met een motor met brede valbeugels met wieltjes en daarmee kun je niet vallen.

De Norton waar dit topic over gaat laat zich heel makkelijk sturen en gaat er nog behoorlijk rap van tussen, is een sportmotor uit ver voorbije jaren.

Maar ik heb ook twee Honda Supermagna’s uit 1988 en die kun je niet zomaar besturen, dat moet je echt even goed doorkrijgen. Bovendien duurt het niet lang of die zitten boven de 200 km/u.

Maar heb je zo’n motor goed door dan kun je er alles mee. ‘Countersteering’ is het sleutelwoord en daar vind je alles over op youtube.

Gisteren het laatste ritje van dit jaar gemaakt. Hij start goed nu en loopt geweldig, echt een feest om mee te rijden.

Dus nu staat hij in de woonkamer te overwinteren, warm en droog.

En deze oude knar was weer aan het knoeien gisteren, want zijn hele leven heeft hij oplossingen voor problemen moeten vinden op het technische gebied en zoals vorig jaar hier gemeld loopt de oude Norton prachtig met het elektronische ontstekingsetje.

Maar ik heb intussen vijf magneetontstekingen, waarvan er twee nog wel wilden vonken, mits ze op snelheid rondgingen.
Maar zo’n Lucas magneet draait met de helft van het krukastoerental, dus je begrijpt dat als je de kickstarter naar beneden trapt, dan gaat hij maar heel langzaam rond en dan moet hij een goede vonk geven om te kunnen starten.

Voor degenen die nog niet weten hoe zo’n magneetontsteking werkt even een korte cursus: bij de ouderwetse ontsteking met contactpunten en bobine komt er spanning op de primaire wikkeling van de bobine als de contactpuntjes sluiten.

Daardoor ontstaat er een magnetisch veld in de ijzeren kern van de bobine en als de contactpuntjes openen moet de spanning zo snel mogelijk naar nul gaan en daarbij speelt de condensator een belangrijke rol want die zuigt die spanning snel weg.

De primaire wikkeling heeft weinig windingen van dikke draad en de secundaire wikkeling van de bobine heeft heel veel windingen van heel dunne draad. En door het wegvallen van de spanning en dus dat magnetische veld ontstaat er in die secundaire wikkeling een heel hoge spanning van vele duizenden volts, welke de bougie doet vonken.

Bij de magneetontsteking is het roterende anker in feite hetzelfde als de bobine en daar omheen zit een magneet. Dus die ‘bobine’roteert in een magnetisch veld, in het anker zit een condensator en aan het anker zit een meedraaiend plaatje met de contactpuntjes welke de primaire wikkeling onderbreken.

In feite werkt die primaire wikkeling tevens als een dynamo, immers, een spoel van koperdraad welke roteert in een wisselend magnetisch veld genereert een spanning. Dus de magneetontsteking genereert zelf de benodigde spanning en heeft geen accu daarvoor nodig.

Maar wat is nou het probleem? De Lucas K2F magneto komt ergens uit de jaren 30 of 40 van de vorige eeuw. Het opnieuw wikkelen van het anker werd gedaan door mensen die nu niet meer leven of heel oud zijn en gestopt, de condensator wordt al heel lang niet meer gefabriceerd en is nogal speciaal en de vervanger schijnt er ook niet meer te zijn.

Ik heb er een laten wikkelen, maar die meet aan de secundaire kant 3.2 kOhm en dat moet meer dan 6 kOhm. Ik heb er nog een die origineel is en die meet 7.2 kOhm.

Een ander probleem is het magnetisme, want vroeger hadden we nog geen metalen die een heel sterk magnetisme konden opbrengen. Tegenwoordig zijn er vismagneten waar een hele fiets aan blijft hangen en er zijn blokmagneten die 150 kg kunnen houden.

Nu had ik vorig jaar een paar kleine blokmagneetjes besteld van 30x12x12 mm en als die tegen elkaar zitten krijg je ze met je handen niet meer van elkaar. Daar heb je echt geweld voor nodig.

En die blokmagneetjes heb ik aan beide zijkanten van die Lucas magneet gezet. Eerst even onderzocht met welke kant hij het sterkste trok, gelijke polen stoten elkaar immers af en met de minste trekkracht dat magneetje tegen het aluminium huis geplaatst. Het zijn dan wel gelijke polen, maar dat blokje is veel sterker magnetisch dan de magneet van de Lucas, dus die zit goed vast.

Hetzelfde met de andere kant, anker er in, de boel dichtgeschroefd en het resultaat is een duidelijk voelbaar sterk magnetisme als je het kleine ankertje ronddraait met de hand.

En dan kijken hoe het vonkt, dus de accuboormachine er op en draaien. En of hij wil vonken, zelfs als hij nauwelijks rond gaat heeft hij een spetterende vonk.

Lijkt me logisch, want hoe sterker het magnetisme, hoe sterker de spanning en dus vonk.

Ik blijf elektronisch, maar deze magneet blijft op de plank liggen en mocht het elektronische wondertje het opgeven, dan weet ik zeker dat de oude Norton met deze Lucas K2F met een veel sterkere magneet als toen hij nieuw was, gegarandeerd wil starten.

Chapeau !

Tja, dat wikkelen: Als je niet exact dezelfde wikkeldraad hebt ( dikte, maar ook dikte van de schellak isolatie ) dan komt je niet aan genoeg windingen en ook niet aan de ohmse weerstand. Minder windingen: minder spanning. En even wat draad laten maken: Vergeet het maar, moet je een haspel van een paar honderd kilo afnemen. Te dunne draad: Te veel warmte ontwikkeling en dat geeft een korte levensduur.
Compenseren met sterkere magneten !
Dat kan tegenwoordig prima met neodymium.