Van de voorpagina

50 jaar Derde Neus: 50 jaar controverse…

Facelifts zijn wel vaker een punt van discussie. Veel liefhebbers vinden de lijnen van de eerste versie van een auto het mooist, omdat de lijnen dan nog zo puur zijn. Bij de DS is er wel vaker iets ‘anders’, en dat geldt ook voor de reactie op de tweede facelift. Eindelijk af, of voorgoed verknoeid?

In 1967 was de DS inmiddels twaalf jaar in productie, waarvan de eerste zeven jaar met het oorspronkelijke neusje. Of nou ja, verregaand, want de aluminium beplating op de keienbak werd al vanaf 1957 weggelaten. Haar eerste facelift leidde in 1962 tot wat overwegend als de mooiste versie wordt beschouwd: de godin was tot volle wasdom gekomen en de tweede neus was een toonbeeld van een heerlijk ranke stroomlijn. Maar een auto die al twaalf jaar wordt gebouwd was ook in 1967 van een ontwerp dat op leeftijd kwam. Zoals dat dan gaat, kreeg de dame in dat jaar glas voor d’r ogen: Het brilletje dat Robert Opron haar aanmat was scherp van snit en stond haar prima, maar het was wel erg wennen voor de liefhebbers…

Vijftig jaar later is het ‘nieuwe’, strengere uiterlijk van de DS nog steeds een punt van discussie. Is het D-type eindelijk af met de derde neus of voorgoed verprutst? De charme van de ‘losse’ koplampen werd ingeruild voor rigoureuze stroomlijn en een wat meer agressieve uitstraling, maar daarmee was de DS wél weer bij de tijd. De ingenieurs kregen meteen de gelegenheid om naast automatische hoogteregeling op de koplampen nu ook meedraaiende vérstralers te ontwerpen; uiteindelijk zou dat een van de meest karakteristieke kenmerken van de DS worden. In die zin was de ID/DS reeks waarschijnlijk pas echt áf toen de derde neus, nu alweer 50 jaar geleden, uitkwam.

Daar staat tegenover dat de extra massa van de ‘nieuwe’ neus misschien esthetisch iets minder rijmt met de smalle achterkant van de auto. De DS was toch al véél neus en de nieuwe versie had daarvan alleen nog maar meer. Dat de lijnen van de achterkant altijd al opvallend strak waren ten opzichte van de vrij ronde ‘oude’ neus betekent dat er wel weer een ander soort balans in het ontwerp komt. En wat als de DS in 1967 ook al de achterkant van de CX had gekregen? Het ontwerp was al in schaal 1:1 uitgewerkt… Dát was pas een discussiepunt geweest!

Hoe dan ook is de derde neus ook na 50 jaar nog steeds hét punt van discussie rond de Citroën DS. Je houdt ervan of je verafschuwt ‘m en sommigen zouden juist niet willen kiezen al zouden ze het kunnen. Het is in ieder geval tekenend dat velen de ‘67er met de nieuwe neus en het oude dashboard, en dan liefst natuurlijk in Pallas uitvoering, als het neusje van de Snoek beschouwen. Als kunst zich tot doel stelt esthetiek tot discussiepunt te maken, dan is de laatste neus van de DS absoluut weer rijdende kunst, zelfs na de beeldschone stroomlijn van de eerdere versies. Met een heel andere elegantie dan de oude neus, een verder doorgevoerd thema van gladde lijnen, een technische elegantie ook, is de derde neus hoe dan ook integraal deel van de mythologie die het D-type om zich heen heeft weten te creëren.

Tekst: Penny Lane, foto’s: Penny Lane, Helmut Newton, Ruyl Classics, Citroën Origins

Als ik mocht kiezen: derde neus, tweede DS-dashboard. Saai, hè?

Tweede neus met tepellampen, goddelijk mooi.

RensKorevaar schreef:

Als ik mocht kiezen: derde neus, tweede DS-dashboard. Saai, hè?

Idem! De mooiste combi, nix saai!

Vind ik eigenlijk ook wel, maar ik wil dan eigenlijk liefst de derde neus, het tweede dashboard in twee kleuren en inliggende deurgrepen… Past het oude dashboard in de laatste D-tjes?

Derk

Ja, dat past mits de draadbundel mee gaat.

In dat geval vind ik, heel lui, het laatste dashboard ook heel mooi Hoewel een draadboom uit een D-type peuteren in vergelijking met wat recenter spul eigenlijk een eitje is.

Maar die derde neus, ik heb er wel wat mee. Zelf vind ik dat de DS met die grote lampenbakken helemaal af is. Op de één of andere manier, overigens zonder dat het misstaat of zo, zijn de ‘losse’ koplampjes in mijn ogen nooit helemaal in lijn met het geheel van de ID/DS geweest. De bumper/grille van de tweede neus is dan weer wél ongelooflijk mooi.

Derk

Inderdaad: 3e neus, 2e dashboard en uiteraard in de 1/2 automaat uitvoering. Daar kan ik wel in
meegaan. Zowaar staat er eentje te koop:

https://www.facebook.com/groups/citroenmarktplaats/permalink/1879737018966350/?sale_post_id=1879737018966350

Dit is toch ook erg mooi?

Absoluut! Wat ik aan de tweede neus geniaal vind, is dat de bumper/grille zo mooi in het geheel is opgenomen.

Derk

Stel je het leven eens voor zonder 3e neus…..

Wat ik zeker mooi vond van de DS 2é neus versie, was de extra mistlichten zowel de tepel vorm maar ook het bolleke was prachtig bijpassend.
Maar toen die 3é neus eind ‘67 bij ons in de garage verscheen, met die draaiende verstralers, met 2é dashboard in Pallas uitvoering, klopte ‘t helemaal in mijn ogen als klein manneke van 7 jaar. Mijn echte voorkeur en mooiste uitvoering, is en blijft toch een 3é neus, met zwart 2é dashboard Pallas bwj. ‘69 en modeljaar ‘72 met 3é dashboard tweekleurig Pallas.

vtske schreef:

[...] modeljaar ‘72 met 3é dashboard tweekleurig Pallas.

Bedoel je daar de Jubilée mee?

Derk

Ik had zondag de allermooiste op bezoek, mijn persoonlijke favoriet. Een 21H pallas, 2e neus met Jaegertableau.

Op deze foto van het Bureau des Etudes is een voorstel van Opron te zien voor een nieuwe achterkant. Het ontwerp van de CX is al duidelijk in te herkennen in de rechter helft, maar eerst kwam hier de GS natuurlijk nog uit voort. De derde neus wordt al als een vrij ingrijpende wijziging gezien, maar deze achterkant zou pas écht een vertrek van Bertoni’s originele ontwerp zijn geweest…

Derk

Penny Lane schreef:

vtske schreef:

[...] modeljaar ‘72 met 3é dashboard tweekleurig Pallas.

Bedoel je daar de Jubilée mee?

Derk

Klopt ,zo had mijn vader een demo was een van de laatste DS 21 Injectie na de komst van de DS 23.
Wat was dat een mooie.