Het vorige snoekhoektopic is foetsie, maar ik had op een ander forum nog een heel relaas over het wel en wee van de bouw van een liefdadigheidscentrum voor de snoek.
De berichten zal ik daar uit kopieëren. De chronologie en verwijzingen zullen niet helemaal duidelijk zijn omdat alleen de relevante berichten worden gekopieerd en niet de reacties van anderen.
———————————————————————————————————————————————————

Ik ben begin 2008 bij de gemeente geweest om te vragen hoever ik mocht bouwen. De ambtenaar achter de balie pakte het boek en het bestemmingsplan erbij en zei: in de hele tuin….

Mooi zei ik, dat valt weer alles mee en vertrok weer. Toen volgden maanden van oefenen met tekenen in autocad, want ik kende alleen het “del” commando en hoe ik moest printen.
Diverse ontwerpen passeerden de revue en uiteindelijk heb ik dus een garage met mansardekap ontworpen. Dat geeft bij gelijk grondoppervlak de meeste ruimte in de kap. Collega 1 constructieve berekeningen laten maken, collega 2 de staalconstructie laten tekenen.

Vijf weken geleden nog even naar de gemeente om de tekening te laten keuren, want dat kun je beter vooraf laten zien, dan dat je aanvraag niet in behandeling wordt genomen omdat je tekening niet deugt.
“Oh meneer, ziet er prima uit. Nog een paar dingetjes aanpassen, een extra maatje erbij, graag nog een overzicht van de belendende bebouwing, overzichtje uit het kadaster schaal 1 op 1000, zal ik het bestemmingsplan er nog even bijpakken…... Maar meneer, u mág hier helemaal niet bouwen!”

“Èh!? Maarre, uw collega van een paar maanden geleden zei…...”

Puntje bij paaltje, ik mocht aan de karakteristieke gevels van mijn huis een klein stukje aanbouwen, net breed genoeg om de snoek op zijn kant naar binnen te schuiven.
Bestemmingsplan erbij gepakt, de richtlijnen er op nageslagen, het beleid doorgespit en de mazen in de wet in mijn voordeel geïnterpreteerd.
Uiteindelijk is het nu zo dat men bereid is mee te werken aan het wijzigen van het bestemmingsplan, want het stond er ook wel een beetje raar in.
Het huis heeft een toevoeging “bk” in het bestemmingsplan, wat staat voor “beeldbepalend/karakteristiek”, maar ik mocht daar wel wat aan vastbouwen, precies bij de beeldbepalende details.

Gauw nog even een verklaring van geen bezwaar van de buurman geregeld en hop de boel indienen. Maandag gaan ze erover bakkeleien en over 2 weken de welstand.

Na het uiterst informatieve en educatieve dagje bij Freek en Wendy waar we en passant ook nog wat buren hebben uitgerookt, de laatste dagen het internet afgespeurd naar een brugje. Geen smeerkuil dus.
En ik ben wat tegengekomen. Een poetsbrugje met een hefvermogen van 2 Heikobootjes. Hydrolisch en aangedreven door een krachtstroommoter.

Met vier man niet te tillen, zo zwaar. Met drie man 1 kant getild en de vierde het aanhangertje eronder gereden. Toen aangekoppeld en met zijn vieren het ding doorgeschoven tot hij er in lag. Uiteraard met het zwaarste deel achter de as. 

Er af en omdraaien zagen we geen van allen zitten.

De boel vastgesjord en bij de eerste de beste bouwmarkt 4 zakken cement gekocht om voor in de aanhanger te mikken. Toen reed hij een stuk beter, maar nog wel een beetje achterover.

Thuis gekomen moest het ding nog van de aanhanger af.
Snoek in de hoogste stand (aanhangertje nog meer achterover), palletwagen eronder en voorzichtig erafschuiven tot aan het randje. Toen de palletwagen aan de andere kant, stapeltje tegels er op, pompen, aanhangertje er onder uit, stapeltje stenen maken, pompwagen laten zakken, 1 tegel van pompwagen af, pompen, 1 tegel van stapeltje onder brug af, zakken laten, 2e tegel van pompwagen af, pompen, 2e tegel van stapeltje af, zakken, enzovoorts enzovoorts. Een vent houdt je wel zoet zal Anne gedacht hebben.

Anyway, er lig nu een poetsbrug te wachten op de geboorte van een garage. Tzt laat ik hem zakken in de vloer en leg ik er losse staalplaten op als ik hem niet gebruik. Is de vloer mooi vlak en kan ik hem tevens als in hoogte verstelbare werktafel gebruiken.

Laat die vergunning nou maar komen!

De bureaucratie ten top! 

Ik heb dus bericht van de gemeente gekregen dat zij willen meewerken. De aanvraag zit in de molen. En ik heb de eerste beer al opgeworpen gekregen.
Of ik alvorens een planschadeovereenkomst met de gemeente teken (ik bouw wel 4 meter op eigen erf buiten het bebouwingsvlak) een planschaderisicoinventarisatie (27x woordwaarde; de hele onderkant van het scrabblebord bezet) wil laten laten uitvoeren.
De enige buurman die schade zou kunnen leiden ivm uitzicht staat te juichen bij mijn plan. Kan hij meteen het stuk tussen zijn huis en de garage overkappen.  :hammer: Kosten van zo’n onderzoekje? Tussen de 1100 en 2300 ex. 

Vervolgens een brief dat de welstand een mansardekap niet ziet zitten, omdat dit afwijkt met de omgeving. Ik moet aan een puntdak.
Nou heb ik daar de laatste dagen eens op gelet en ik kan mij geen andere gemeente heugen waar zoveel van dat soort mansardedaken zijn toegepast. Zowel als oude bouwstijl als in de directe omgeving als nieuwbouw.

Ik ga mijn dubbelloops laden om die twee beren op de weg af te schieten! 

Beer 1 afgeschoten.

Of het mijn charmes waren bij de vrouwelijke leden van de commissie, of mijn uitgebreide onderbouwing met foto’s, ik weet het niet, maar het mag toch een mansarde worden. Weliswaar de hoogteverhouding van de kap aangepast (een beetje hoger), maar men is overtuigd. 
De kap moet voldoen aan de esthetische normen daarvoor. Ik krijg de goede dakhellingen aangeleverd, want volgens mij is er geen standaard maatvoering daarin.

Dubbelloops doorladen voor de volgende beer.

De tweede beer is op natuurlijke wijze overleden.

Maandag een telefoontje gehad van de gemeente dat er een beleidswijziging was geweest en dat een planschaderisicoanalyse niet meer hoeft, als je toch al een planschadevrijwaringsovereenkomst (81 keer woordwaarde) met de gemeent aangaat.

De overeenkomst wordt opgemaakt, waarna het plan ter inzage gaat.

Zou ik dan toch nog tussen kerst en oudjaar de schop de grond in krijgen?

Jahoor, de schop gaat in de grond tussen kerst en oud en nieuw.

Sinds 7 december ligt ons plan ter inzage gedurende 6 weken.
Bouwen mag nog niet, maar die schop kan de grond alvast in.

Heb ik nou begrepen dat Freek goed was in grondwerk? Of was dat Wendy?

Jongens, maak je maar geen zorgen over dat scheppen, dat is opgelost.

Vorige week heb ik het bouwraam uitgezet en de hoogte bepaald. Verder een graafklus op werkspot.nl uitgezet en al een paar leuke biedingen gekregen.
Vandaag de oude carport afgebroken. Alle voertuigen passen ruim binnen de lijntjes van de fundering, dus die Snoekhoek wordt echt wel ruim.

De tekeningen van de staalconstructie zijn bijgewerkt en definitief.
Het staal is ingekocht, er is ruimte in de produktie.
Komende week de graafklus gunnen en dan denk ik over een week of wat aan de fundering beginnen.

De buurman kwam al bij mij wanneer ik storten wilde….
Hij moet ook een kuub of zes hebben en ik een kuub of vijf.
Als we samen doen huren we een pomp. Dat is beter als met kruiwagentje.

Een overzichtje:

Dit is genomen zo in februari 2009. Je ziet het zijspan met voor het wiel een rijtje tegels uit het pad gehaald. Daar komt de rand van de fundering.

En daar is de BWuton! Een eigen bouwsel met bmw-motorblok.

Voorwaar, voorwaar!

Ligt er zowaar een bouwvergunning in mijn brievenbus.
Komt die even mooi op tijd!

Woensdag komt er een partijtje betonstaal om de funderingswapening van te vlechten.

Wie was er ook weer bedreven in handwerken?

Oeioeioei! Wat een bult prut!
En het is nog van die zware natte klei ook.

De laatste foto is van alle prut.
Ik heb al een paadje geschept van een halve meter, zodat er een looppaadje is ontstaan van een meter aan de rechter kant. Mijn spieren schreeuwen om rust. Gelukkig is het nu donker. 

Het betonijzer is om de randen van de fundering te maken.
Rond 8 om beugels van te buigen en rond 10 om de staven daaraan vast te maken.

En ja, kopen kun je alles, maar de lol van zelf doen is ook leuk, geeft veel voldoening en is voordeliger

Dit weekend ongeveer 25 meter bekisting uit wandbekledingspanelen (een krijgertje van mijn werk) gesteld en grond aangeheeld. Nog een 4 meter te doen, maar gelukkig waren de slijpschijfjes op. Kon ik mijn rug rust gunnen.

Volgend weekend de bovenrand op hoogte stellen, want dat in één keer met panelen te doen is haast onmogelijk. Tenzij je dieper uitgraaft en een zandbedje er in legt, maar er is al zoveel blubber uit gekomen.

Kan ik ook een begin maken met de randwapening.

Afgelopen zaterdag de bekisting klaar gemaakt en een lat op hoogte gesteld voor de bovenrand. De action 10 bussen pur afhandig gemaakt en de ruimte tussen bekisting en lat dichtgepurd.
Als het nu eindelijk een beetje droog wil worden, dan kan ik de grond aanhelen.
Zondag bij Howard geweest om een deel van de wapening te buigen.
Één wapeningsrand voor de helft gevlochten.
Morgen eens een paar nieuwe electroden op de kop tikken om de wapening te lassen, want de huidige zijn net zo oud als het lasapparaat. (26 jaar) Dat wil niet erg meer lassen….

Vandaag de helft van de wapening er in. Morgen de andere helft.
En dan met een week of wat storten. Even kijken hoever de buurman is; of hij zijn beton ook al kan hebben.
Staalconstructie wordt komende week gemaakt.
Met een beetje mazzel eind van de maand de constructie overeind.

Even een foto updeet:

Verborgen schatten. Een oude watertank.

Handwerken met ijzerdraad.

Het staal in de poedercoatstraat.

Alle kuilen in het pad gevuld met beton.

Vanmorgen vroeg al begonnen de megabult in het midden van het pad af te graven, want als er toch beton komt, kan ik meteen het verdiepte vloertje van de poetsbrug meestorten. En dus, bult doorgegraven en een gat van één bij drie 30 cm diep uit gegraven. Wat betonijzer er in en tot 15 cm onder de rand volgestort.

Ze zeggen dat werken goed voor je lijf is, maar ik heb zo mijn twijfels.

Hier is goed de houten lat te zien die ik heb aangebracht om de bovenzijde waterpas te krijgen.
Afreien langs deze lat, klaar.

Onder de plastic potjes op de houten dwarslatjes een ankernest met een stelmal. Het potje beschermt het schroefdraad tegen het beton. Het andere houten latje is om de wapening op hoogte te houden. Onderin de bekisting ligt een tegel van 30x30 om de onderzijde van de bekisting uit elkaar te houden Door de wapening op te houden, kan de beton mooi tussen de wapening en de tegel doorlopen.

Kolommen zijn op hoogte gesteld en waterpas. En dat zonder geronseld personeel. Gewoon een kolom met een palletwagen naar de plek rijden, aan één kant omhoog tillen, even een innige omarming van de kolom en over de ankers tillen. Moeren erop en klaar.
Ik begrijp niet dat ze op mijn werk allemaal telekranen gebruiken. De mietjes!