In 2002 verving ik mijn Xm 2.1 diesel door een nieuwe C5 1.8 16V ... de auto waar àlles maar dan ook àlles aan kapot ging. (50+ garantie-interventies) Long story made short : een paar jaar mee gereden, dan reed mijn nichtje er een tijd mee, uit noodzaak omdat ze geen auto kon kopen.

De C5 heeft me tweemaal gelukkig gemaakt : de dag van aankoop en de dag toen ik hem met de echtgenoot van mijn nichtje naar de sloop bracht (aan de sleepkabel - een dikke ton op de teller) en een kraan hem optilde om op de schroothoop te gooien. Wèg met die hoop ellende.

Nu rij ik ondertussen al een paar jaar weer met een Xm uit 1997. Die rijdt, en rijdt, en rijdt .... Telkens ik nu nog een C5 zie ben ik weer gelukkig ... omdat ik er vanaf ben. Of hoe Citroën je blijft gelukkig maken. Freude ohne Ende.

En ook dat kan gebeuren. “maandag ochtend” auto’s hou je altijd. Zo rijd een collega van me een C5 Tourer, al ik weet niet hoelang probleemloos. Weer een andere collega rijd in een Peugeot 508, al 2 jaar probleemloos, weer een andere collega is met zijn hagelnieuwe 508 de laatste 5 maand al 10 keer afgesleept.

En zo heel nu en dan, af en toe, zijn er mensen die voor de verandering eens geen problemen hebben met een Volkswagentje

Och ja, ik had zes Golfjes, twee Passat’s, een Touran, drie Audi’s, allen meer dan 2 ton kms, zonder problemen. In mijn familie ook nog een tiental VW’s, ook probleemloos. Zelfs de 45-jarige kever van mijn eega start beter dan mijn Xm. Ik kan er dus niets slechts over vertellen. Nu blijken echter de tsi-motoren van VW/Audi voor serieuze problemen te zorgen. En als je bijvoorbeeld ziet hoe vaak merken zoals Toyota auto’s moeten terugroepen, ja, dan weet ik het ook niet meer. Daarom blijf ik maar Xm rijden, dan weet ik wat ik heb.

Het is waar. Persoonlijk geniet ik behoorlijk wat snelwegkilometers maar dan uitsluitend in het weekend. De fase III pik je er wel degelijk uit. De lijnen zijn echt wel onmiskenbaar Citroën en een zesde zintuig leidt mij ook in een flits naar de andere kant van de berm wanneer een ‘derde neus’ met led-eyeliner ons pad kruist. Wellicht zitten vele chauffeurs achter het stuur van hun française zonder het minste van de gevoelens die wij ervaren en moeten we zeker geen goedkeurende blik, laat staan een opgestoken duim verwachten wanneer we mekaar inhalen maar af en toe kan je toch spreken van enig wederzijds respect. Soms kom je er toch wel eentje tegen die even in je buurt blijft hangen om te bewonderen en om zich te laten bewonderen. Mooi dat dat nog bestaat toch ? Ik ga richting 20.000 km. met de 2.2 exclusive mativoire van februari dit jaar en dit zonder het minste mankement. Grillen zal ze misschien vroeg of laat wel krijgen maar ik rij haar zoals ik voel dat ze het graag heeft en af en toe mag ze haar tanden gerust laten zien

ik ben zelf de gelukkige eigenaar van een c5 tourer serie 1. nu mijn tweede c5 ook al richting 300 000 km gaat zonder grote problemen kan ik wel stellen dat mijn dame mn liefde voor de dubbele chevron heeft vergroot.