wilde gewoon is een foto [laatsen van mijn D super 5, niet aan gelast nooit gereviseerd en al 550.000 km
zonder noemenswaardig verdriet onderweg. Stiekem een eer betoon aan een dame die wij vanwege de kleur
liefkozend pak vla noemen.

Da’s dan niet gelukt -)

Dacht even mijn auto te zien… Maar die heeft toch een ander nummerbord, andere deurklinken en dak.
Oja, en ook een andere naam: citroentje (en door een vroegere collega standaard bananenboot genoemd)

Jeroen ID19P schreef:

Da’s dan niet gelukt -)

Ik snap het niet: wat is er niet gelukt? “Stiekem”? Overigens lijkt het dak me zwart te zijn, wat een geweldige combinatie is met geel!

Ik houd niet zo van vla, maar jouw DS is geweldig, zowel qua kleur als ‘track-record’. Leuk om zo nu en dan eens zo’n ‘ode aan’ te plaatsen. die van mij heeft nog niet zo’n lang dagboek, maar gaat wel onverstoord door en is op weg om in mijn lange rij klassieke auto’s af te stevenen op meest betrouwbare tot nu toe.

Bonne route!

Mooi beeld. Nooit een wit dak overwogen? Dan wordt het vlaflip

Dank voor alle reacties, ik vond het een leuk idee om ook is te vermelden dat een auto uit
1972 gewoon knal hard kan zijn. Weet niet waarom, misschien in Frankrijk altijd binnen gestaan,
partij goed staal of door de eerste eigenaar in de Dinitrol gezet. Meerdere echte specialisten hebben
onder de auto gestaan en waren verbaasd over de staat van het chassis en dragende delen. Geen roest.
Ben er trots op en verzorg haar goed. De kleur van het dak is aubergine, het geel is jaune jonquille.
De combinatie is origineel, maar niet voor dit bouwjaar. Denk dat de eerste Franse eigenaar dit net als ik
een leuke en speciale combinatie vond.

van de voorpagina

Pokke’s pak vla

Peter “Pokke” heeft onlangs “stiekem” een foto op het forum geplaatst van zijn DSuper met de bijnaam Pak vla. Zijn korte tekst en de bijzondere bijnaam hebben de Redactie nieuwsgierig gemaakt naar het hele verhaal. Dat begint met de restauratie van een Peugeot 504 coupé V6.

Toen ik na de aankoop en restauratie van mijn Peugeot 504 coupé V6 een telefoontje kreeg van mijn vriend uit Nancy die de coupé had gevonden, stond ik niet meteen te juichen. Hij vertelde mij dat hij nu toch weer iets moois gevonden had. Bij de restauratie van de coupé had ik nieuwe kokerbalken geplaatst en een complete motorrevisie gedaan, dus ik had even genoeg van roest en ander ongemak. Toch haalde hij mij over om een weekendje Nancy te doen en dan gelijk even die knalharde DSuper 5 uit 1972 te bekijken.

Ik ben altijd Peugeot-liefhebber geweest; mijn eerste auto was een 504. Ook de Citroën DS heb ik altijd al prachtig gevonden en dus was ik toch wel nieuwsgierig. De toezegging van mijn vriend uit Nancy dat dit het koopje van het jaar zou zijn, roestvrij en starten-lopen, deed mij besluiten om naar Nancy af te reizen. Toen ik de loods binnenkwam waar de auto stond viel mijn mond open van verbazing. Er stond een chassis op wielen met een motor. Het plaatwerk in de geeltint jonquille stond keurig rondom de auto opgesteld.

Nadat ik van de eerste verbazing bekomen was, begon ik de auto nader te bekijken. Ik ontdekte geen roest. De Franse eigenaar had de auto in 1985 binnen gezet, uit elkaar gehaald en volledig tegen roest behandeld. Hij had er nog wat reserveonderdelen zoals een bruin lederen interieur bijgekocht met de bedoeling de dame daarmee te verfraaien. Vervolgens heeft hij niet meer naar de auto omgekeken. Waarom deze enorm aardige Fransman niet meer aan de auto gewerkt heeft, is nog immer onduidelijk.

Nadat hij me had gecomplimenteerd met de 504 coupé vond hij dat ik zijn Godin maar moest kopen. De auto had 21 jaar daar gestaan en nadat mijn vriend en ik de auto in twee weken voorzien hadden van al het plaatwerk en een nieuwe benzineleiding, startte de dame inderdaad zonder al te veel problemen. Natuurlijk zijn er sindsdien genoeg dingen vervangen, maar die reken ik tot het normale onderhoud.

Pak vla heeft zich in de afgelopen elf jaar een enorm betrouwbare en comfortabele wagen getoond. Ik weet niet of ik haar had gekocht als ze net zo slecht als de 504 coupé was geweest, maar ik ben nog steeds blij dat ik haar gevonden heb.

tekst en foto’s: Pokke

Het gele pak vla is al een beetje aangetast door een groene schimmel?

Mooi verhaal en ik herken parallellen met mijn autoleven: ook mijn eerste ECHTE Peugeot (dus een met achterwielaandrijving!!) was een 504. Lange tijd dagelijks berline op LPG gereden en in 2010 verruild voor een fraaie 504 cabriolet ‘71. Tot afgelopen zomer. Ik reed er te weinig meer mee, want…sinds 2012 wordt mijn leven beheerst door het Citroen-virus en dat van de DS in het bijzonder.
Ik heb er wel eens over geschreven en waar ik nu zo benieuwd naar ben is jouw vergelijking van de DS met de 504 cabriolet. Wat waren je eerste ervaringen toen je pak vla reed? Openbaring?
Voor mij was het dat in elk geval wel. Een 504 veert gewoon lekker (zacht), maar een DS is echt een heel ander verhaal. Zo ontzettend veel geraffineerder. Ik heb een break maar zelfs die is stiller. Ok, 5 bak, scheelt. Maar ook minder windgeruis. Alleen motorisch moet het DY3 blok het afleggen tegen het geweldige XN1 en helemaal het XN2 blok van de 504. Die laatste is dan ook een stuk moderner! En tot nu toe is het aantal storingen per km van mijn DS lager.

Kun je nog een opsomming maken van wat zoal in die 5 ton in 11 jaar is gebeurd behalve standaard beurtjes?

@ DS-Frank:

In mijn jeugd hadden we een paar geverfde schuifdeuren in ons huis; ik kan mij niet anders herinneren dan dat er altijd werd gebekvecht over de vraag of ze nu groen of geel waren. Hetzelfde geldt m.i. voor jaune jonquille: als je pokkes auto vergelijkt met een écht gele jaune panama (zie kleurenwaaier) neig je ertoe hem groen te noemen. Zie je hem “los”, dan ga je twijfelen.

Zo had ik een 504 cabriolet die het midden hield tussen rood en oranje afhankelijk van de lichtval of lens waar doorheen je keek.

Bedankt voor alle reacties. inderdaad op de fotoos heeft ze een limoenachtig tintje. In het echt is ze een stuk geler.
Hoi idealist , toen ik de wagen kocht stond de teller volgens de eigenaar op 450000 km. in de ton die ik op de teller
heb gezet is het stuurhuis gereviseerd,  waterpomp vervangen ,123 gemonteerd , hogedrukpomp vervangen en voor de rest
andere draaiende delen als wiellagers e.d. vervangen. In mijn ogen normaal onderhoud. Toen ik 18 was en in mijn Peugeot rond reed had een goede vriend van mij een DS . Na een stuk in zijn wagen gereden te hebben vond ik de DS naast mijn
Peugeot “the cars to drive”. Nu ik beide wagens kan vergelijken heb ik niet een echte voorkeur. Ze zijn allebei in
een uitstekende conditie (staan droog en verwarmd) maar voor de langere ritten neem ik vanwege het comfort vaker
de D super 5

@ DS- Frank
Als je de rechter foto bij mijn profiel bekijkt zie je een foto die een stuk dichter bij de werkelijkheid ligt.