De Alpine-avonturen van Visa GTI 115
RensKorevaar
> 17000 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 17339
Geregistreerd: 15-10-2006

Gepost: 26 maart 2017 03:17 PM

Kees “Visa GTI 115” hoeft niet meer te bewijzen dat hij Panhard- en Citroën-liefhebber is. Hij was bij de oprichting van de Nederlandse Panhard-club en hij heeft ons hier op het forum talloze smakelijke verhalen over het racen in zijn Visa en over vakanties met zijn Jumpy’s verteld. Eenkennig is hij niet. Hij heeft aan alles van twee tot twaalf cilinders gesleuteld, waarover hij een verhaal geschreven heeft dat we binnenkort op de voorpagina willen brengen.

Naast Citroën en Panhard speelt Alpine een grote rol in zijn autoliefhebberij. In Per Jumpy naar Marokko krijg je een indruk van de tochten die hij voor mede-Alpine-liefhebbers georganiseerd heeft. Kort samengevat: zo veel en zo mooi mogelijke bergpassen op en af.

Onlangs is de collectie Citroëns DS van Perinet Marquet geveild. Een klein berichtje daarover hier op het forum (klik) riep bij Kees herinneringen op aan de veiling van de collectie van Gérard Gombert, bijgenaamd La Gombe. Kees heeft “La Gombe” vaker bezocht en diens terrein, waar bijna niemand mocht komen, samen met hem afgestruind. Daar stonden Citroëns en andere merken, maar hij was vooral bekend om de belangrijkste verzameling Alpines die je je kunt voorstellen. Hoe snel we je dat verhaal kunnen brengen, hangt ervan af hoe makkelijk het scannen van de analoge foto’s en de conversie van de gedrukte tekst verlopen…

Doneer, zo blijven we draaien! 
Een tip voor de kalender? Een bijdrage voor de voorpagina? Schrijf .(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken)!

Profiel  
 
Visa GTI 115
> 1100 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 1126
Geregistreerd: 06-01-2010

- Visa GTI 115ch
- Jumpy 2 liter HDI 140 6bak Nm320
Gepost: 27 maart 2017 08:40 AM
  [ # 1 ]

1939-2016 Gérard Gombert “La Gombe”

In 1987 las ik voor het eerst dat er in de Provence een zonderling zou wonen die eigenaar was van een soort Alpine-sloperij in een donker bos. Naar deze zonderling ben ik al die jaren nieuwsgierig geweest en ik heb in die jaren ook veel over hem gelezen in allerlei autobladen. Het duurde echter tot voorjaar 1995, vlak voor Pasen, dat ik hem met mijn bezoek zou vereren.

Vanuit mijn vaste verblijfplaats in Zuid-Frankrijk, waar een vriend van mij woont, gaan we samen met de camper op pad voor een zeer overladen programma. Eerst gaan we naar Le Luc. Daar heeft Porsche voor drie dagen het circuit ter beschikking om klanten kennis te laten maken met het laatste product: de Porsche 911 Bi-turbo met 408 pk. Er staan er drie van en wat andere types. Vlak bij het circuit, op slechts 2 km, is de Alpine-camping. Ook die zou ik mijn vriend laten zien. Hier aangekomen, gaan we eerst aan de Ricard alvorens de schuifdeuren worden geopend. Ze staan er nog, alle twintig Alpines.

Niet ver van Le Luc heb je een helikopterschool, waar we ook gaan kijken. Daarna rijden we naar het industrieterrein van Fréjus waar de firma Avia Sud is gevestigd. Avia Sud is de producent van de ULM-vliegtuigen Mistral en Albatros. De Albatros is een ULM waarvan er diverse bij de vliegschool in Lelystad in gebruik zijn. Deze vliegtuigjes zijn beide voorzien van twee- en viercilinder Rotax-motoren.

Nu gaat de tocht de bergen in en komen we bij het vliegveld van Fayence, waar vrijwel alleen zweefvliegtuigen gestald zijn en gevlogen worden. Vanaf dat vliegveld komen we aan bij Gérard Gombert. We worden het hek binnengelaten en vallen van de ene verbazing in de andere. We gaan het huis binnen en krijgen een rondleiding. Vroeger was het hier vast heel ruim, nu niet meer.

Het is net een museum. Gérard Gombert spaart vrijwel alles en er is net ruimte om te lopen en te liggen. Dat doet hij in zijn slaapkamer in een tweepersoonsbed met Coca-Cola-overtrek. Daarachter bevinden zich een heel grote spiegel en een platform, waarop een echte Norton Manx racer staat geparkeerd. Daarop ligt de helm uit het vroegere racegebeuren. Al sinds jaar en dag ligt hij onder deze motorfiets te slapen. Vroeger, in de tijd van Agostini, was hij een verdienstelijk motorcoureur die heel Europa afreisde. Tevens heeft hij diverse Bol Dors gereden op Paul Ricard.

Gérard neemt plaats bij het bed en de motor en we maken unieke foto’s nadat hij de verlichting van de motor heeft aangestoken. Aan het voeteneind ligt zijn dagelijkse outfit netjes naast elkaar. Hij loopt altijd in een bepaalde kleur hemd met een soort pyjamabroek in precies dezelfde kleur en aan zijn voeten dezelfde kleur pantoffels. Tevens erbij: dezelfde kleur grote zakdoek die om de nek gaat van zijn hond Alpine, als hij zijn erf verlaat. Het huis zelf is één grote verzameling van de meest uiteenlopende dingen; je raakt niet uitgekeken!

Omdat je niet uitgekeken raakt, ben ik in oktober 1995 weer naar hem toegegaan met een Nederlands autoblad waarin hij ooit beschreven is. Nu heeft Gérard ook veel meer tijd. We worden weer welkom geheten. Ik ben zijn “ami”, zegt hij. Zijn vijf honden die het bos bewaken, zien eruit alsof ze je willen verscheuren, maar doen helemaal niets, zo goed zijn ze afgericht. De namen van de honden ken ik nu uit mijn hoofd: Alpine, Norton, Honda, Cooper en Velocette. Vroeger was hij ook nog in het bezit van een klein paard dat luisterde naar de naam Bichette. Bij bepaalde gelegenheden at het met een grote bril mee aan de tafel buiten.

In een rustiger tempo dan in het voorjaar en met vele fotorolletjes gaan we over het terrein. Eerst weer naar de bouwvallige schuur, waarin een Lamborghini en een Citroën C4F Torpedo staan, geheel bedolven onder houten planken.

Daarnaast staat nog een schuur met de Alpine A210 die in 1968 Le Mans reed met aan het stuur Andruet en Nicolas. De lauwerkrans, geheel bruin, ligt nog op het dak. Volgens Gérard is deze A210 nog geheel in originele staat. Alleen er ligt zoveel stof op dat je amper ziet dat de auto blauw is. Dit is een van meest begerenswaardige auto’s die Gérard bezit en hij doet er niets mee!

Naast de A210 staat een A110 1300 G van Zuid-Amerikaanse makelij. De achterzijde is door Gombert ooit gemodificeerd. Rechts van de A110 rust al heel lang een originele Cobra met uitgebouwde motor. Van vrijwel alle auto’s die in het bos rusten, zijn de motor en de wielen verwijderd en ver van de desbetreffende wagen onder een zeiltje of oude motorkap opgeslagen.

Deze motor heeft hij op zolder opgeborgen. Op diezelfde zolder staan een rij Nortons Manx verstopt onder bladeren, die door het gammele dak naar binnen waaien. Ook deze Manx-motoren zijn zeer speciaal en echt nergens meer te vinden. Ik meen dat ik er hier wel zes zie staan.

De schuur ligt verder helemaal vol met zeer speciale onderdelen, je kunt er vrijwel niet lopen en je begrijpt niet dat iemand alles zo laat rondslingeren, maar er is niets te koop. Ik vraag om een mooi motordeksel dat in de schuur ligt. Hij merkt op dat het bij de derde Alpine buiten op rij hoort. Dat geloof ik wel, maar van die auto is niets meer over, dus dat deksel hoeft er ook niet meer op. Buiten staat een hele rij Alpines in verregaande staat van ontbinding, want ook polyester Alpines kun je geen twintig jaar laten liggen. Toch zit aan zo’n wrak altijd wel iets dat nog te gebruiken is.

Gérard Gombert, beter bekend als La Gombe, woont daar zo’n vijfentwintig jaar in het bos. Hij was toen met Pasen 56 jaar en nu in oktober is hij 57. Plannen zijn er genoeg. In november gaat hij verder met de bouw van zijn garage, waarvan een deel in de grond zit en waarmee hij jaren geleden gestopt is. Nu wil hij de begane grond afmaken. Het is onvoorstelbaar wat deze man nog allemaal wil doen. Hij moet minstens 125 jaar worden om alles te realiseren.

De lage garage half in de grond gaan we nu bekijken. Na het openen van de deur staat er dwars voor de ingang een geheel originele brommer: een Mobylette uit 1952. Als deze verwijderd is, weet ik niet wat ik zie! Onder doeken staan zeer veel motorfietsen; BSA, AJS, Norton, enzovoorts, noem maar op! Racers en gewone, alles in goede staat en bij elke motor zijn verhaal. Ik denk dat her er zo’n dertig zijn. Dan buiten; daar liggen tientallen motoren tegen bomen, zelfs zescilinder Honda’s. Zonde, zonde, dat is het allemaal.

Onze tocht door het bos levert de volgende auto’s op: vele Lotussen, Matra’s, R12 Gordini, R8 Gordinis, Fiat 500 en 600 Abarth, BMW’s 3.0 CSi en 700, een Citroën uit 1921, Alfa Romeo, Renault Dauphine Gordini en zelfs een 1093 cc. Ook staat er een formule-auto van het merk Martini. Dan een hele vloot Peugeots 504 coupé en cabriolet, 404 coupé en een BMW 2002 Ti. Als het maar bijzonder was, dan kwam het wel bij hem terecht.

De fotorolletjes raken aardig vol en ik verbaas me nog steeds over deze figuur. Onderweg komen we een Alpine A108 Cabriolet tegen, die de behuizing is voor Velocette, je weet wel: een van de honden. Van deze A108 is nog wel wat te maken. Ook een andere A108 waar ze een coupé van hebben gemaakt, is nog wel te redden. Maar ik denk dat alles wel zal blijven staan tot ik weet het niet…

Teruglopend naar het huis kom ik in het bos een stacaravan tegen. Nog nooit heeft iemand het volgende gezien, ik heb er tenminste niets over gelezen. Bij de caravan zeg ik tegen Gérard dat ik de volgende keer in de caravan blijf slapen, dan hoef ik niet steeds heen en weer te rijden. Hij zegt tegen mij dat ik daar niet in kan slapen en dat hij mij zal laten zien waarom niet. Zelf gaat hij naar binnen, maar ik mag niet mee. Ik moet om de caravan heen lopen en bij elk raam naar binnen kijken. Als ik bij het raam van de slaapkamer kom, schuift hij met een stokje het gordijn open en doet het licht aan. Ik zie een kamertje met honderden verschillende asbakken opgestapeld liggen, in alle kleuren en modellen. Hij garandeert me dat er niet één hetzelfde is. Het volgende raam: weer een verzameling van de meest uiteenlopende dingen.

Als ik door alle ruitjes heb gekeken, wil ik ook naar binnen, maar dat mag niet. De caravan is zo zwaar afgeladen dat hij bang is dat hij in elkaar zal storten of dat er iets om zal vallen. Na enig aandringen mag ik toch alleen naar binnen, als ik maar heel voorzichtig doe en dat doe ik. Binnen denk ik dat Gérard voor gek wordt versleten, terwijl je juist over een gave moet beschikken om oog te hebben voor de dingen die hij hierheen heeft gebracht. Neem als voorbeeld een kurkentrekker. Zie je die ene bij je thuis, dan zegt het je niets. Maar hij heeft er minstens vijftig verschillende van en dan wordt het pas leuk. Zo ligt de hele caravan vol, vol en nog eens vol met zeer vele voorwerpen, alles in veelvoud en niet één hetzelfde. Wat me opvalt, is dat hij deze plaats koestert, want er ligt nergens stof op.

Na de caravan, via een Citroën U23-vrachtwagen komen we bij het huis, met daaromheen ook een bonte verzameling grote artikelen, zoals bijvoorbeeld vijftien verschillende gieters op een rij. Gérard stelt voor wat te drinken en komt met een fles rosé naar buiten. Binnen een mum van tijd is die leeg. Hij haalt steeds boeken, bladen en uitslagen naar buiten om te laten zien. Ik haal nog wat foto’s uit mijn auto van Gérard en mij van mijn bezoek aan hem met Pasen. Ik geef hem een prachtfoto en hij is er heel gelukkig mee, ook met die foto van de Norton boven zijn bed. Ik had ze nog laten vergroten. De tweede fles rosé smaakt beter dan de eerste, we komen in de stemming. Nu valt het ons pas op dat het al heel lang donker is. Gérard doet het licht aan en we zitten weer in de zon: er gaan wel vijf halogeenlampen branden.

Gérard rent naar binnen en haalt een tas met foto’s en zeer veel jaargangen van tijdschriften uit zijn motorracetijdperk. Vaak zien we dezelfde dame aan zijn zijde. “Wie is dat?” vragen we nieuwsgierig. Gérard blijkt meer dan twintig jaar geleden getrouwd te zijn geweest en heeft in een latere tijd nog eens verkering gehad, maar de meeste dames begrepen hem niet zo goed. Er zijn ook vele foto’s van diverse feesten bij het huis, waarop de tuin er nog keurig bij lag. Het valt hem elke keer weer op bij het zien van zo’n foto dat het een bende is geworden. Bij alle feesten aan de lange betonnen buitentafel eet het paard Bichette - met bril op - mee.

Vele auto’s die in het bos staan, heeft hij zelf gereden, blijkt uit de foto’s. Ook zien we een foto van een prachtige Rover 100. We vragen hem hoe lang dit geleden is en hij zegt: “Drie jaar geleden.” Ik kijk naar rechts en zit nagenoeg tegen de grille van deze Rover, die na de foto niet meer gereden heeft en nu niet meer zwart is, maar helemaal groen van de algen.

Om 20 uur stel ik voor om weg te gaan: we moeten nog zo’n 80 km door de bergen. We drinken ons glas leeg en Gérard brengt ons naar het hek. Als afscheid krijg ik van Gérard een zoen. Ik schrik en aarzel even, maar geef er toch een terug aan ‘Mon Ami’.

 

tekst en foto’s: Visa GTI 115

Bouten en moeren gaan altijd los, als je Citroen voorbij Lyon en links van de Rhone komt.

VISA GTI 115 Fun, is not a straight line.

Profiel  
 
RensKorevaar
> 17000 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 17339
Geregistreerd: 15-10-2006

Gepost: 27 maart 2017 08:52 AM
  [ # 2 ]

Wat een bijzonder verhaal weer, Kees! Er staan her en der op internet artikelen over Gérard Gombert waar de sensatiezucht vanaf druipt, maar de biografieën in de veilingcatalogus van Osenat zijn heel mooi. Daar kom je door op http://www.osenat.fr/html/index.jsp?id=79376&lng=fr&npp=150 rechtsboven op “Télécharger le PDF” te drukken. Sommige veilingresultaten zijn overigens echt sensationeel: de Alpine A210 prototype Le Mans heeft €872.800 opgebracht…

Doneer, zo blijven we draaien! 
Een tip voor de kalender? Een bijdrage voor de voorpagina? Schrijf .(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken)!

Profiel  
 
Visa GTI 115
> 1100 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 1126
Geregistreerd: 06-01-2010

- Visa GTI 115ch
- Jumpy 2 liter HDI 140 6bak Nm320
Gepost: 27 maart 2017 11:29 AM
  [ # 3 ]

Wederom weer prachtig neergezet door Rens.

De opbrengst van de A210. is heel bijzonder

Er zijn er maar 12 van gebouwd.

Waar hij naar toe is gegaan weet ik nog niet.

Ga ik uitzoeken. ##

Info op Google en You Tube zijn La Gombe en/of Gerard Gombert

filmpjes te vinden. ##

En dus een Alpine zonder motor, er zat een hele bijzondere motor in

met een kop met twee nokkenassen. Ooit heeft hij deze verkocht.

En die liggen niet voor het oprapen daar zijn er maar een aantal van gemaakt.

De A210, er zijn er maar drie/vier die nog af en toe hun kunsten vertonen.

Dat is Kato in Japan, en de Familie Stepak en Besson in Frankrijk.

Tevens heeft Besson nog een M 63, en Stepak en Besson zijn ook in het

bezit van een A 220,... inderdaad met Gordini 8 Cil.

Bouten en moeren gaan altijd los, als je Citroen voorbij Lyon en links van de Rhone komt.

VISA GTI 115 Fun, is not a straight line.

Profiel  
 
MWH.C
> 1700 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 1787
Geregistreerd: 25-06-2007

- BX 19 GT
- Traction Avant 11BL
Gepost: 27 maart 2017 07:51 PM
  [ # 4 ]

Wauw, geweldig Kees! Ik heb wel eens gehoord van de beste man, maar zoals Rens zegt zijn dat vaak sensatieverhalen. Leuk om eens een belangeloze praktijkervaring te lezen.

Profiel  
 
Visa GTI 115
> 1100 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 1126
Geregistreerd: 06-01-2010

- Visa GTI 115ch
- Jumpy 2 liter HDI 140 6bak Nm320
Gepost: 28 maart 2017 11:27 AM
  [ # 5 ]

In het verhaal hierboven hebben we het heel even over een

Formule 3 auto een MARTINI, die al vele jaren op het terrein van La Gombe lag.

De eerste eigenaar,Bernard Pascal van deze Martini MW2 heeft het enige tijd geleden

voor elkaar gekregen deze Martine van La Gombe terug te kopen.

Bernard heeft de Martine weer tot nieuw gerestaureerd maar vond het eigenlijk niks.

Heeftdeze Formule auto over gedaan aan de eigenaar van AUTOPASSION in Beverwijk.

Hij staat daar nu in gezelschap van twee andere formule auto’s van het merk GRAC.

En in 2017 zijn daar grootse plannen mee. Ook staan daar 3 Alpines A310 V6 in

circuit uitvoering.

Bekijk eens hun site equipejaronn.com

Bouten en moeren gaan altijd los, als je Citroen voorbij Lyon en links van de Rhone komt.

VISA GTI 115 Fun, is not a straight line.

Profiel  
 
Rene de Boer
> 100 berichten
RankRank
Totaal aantal Berichten: 151
Geregistreerd: 02-11-2008

Gepost: 28 maart 2017 11:45 AM
  [ # 6 ]

Schitterend verhaal! En inderdaad heeft Randall Lawson van Autopassion nu die F3, ben heel benieuwd om die binnenkort een keer in actie te zien.

Profiel  
 
Visa GTI 115
> 1100 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Avatar
Totaal aantal Berichten: 1126
Geregistreerd: 06-01-2010

- Visa GTI 115ch
- Jumpy 2 liter HDI 140 6bak Nm320
Gepost: 28 maart 2017 12:09 PM
  [ # 7 ]

Ik denk dat we dan samen voor naar Frankrijk zullen moeten als ik het goed begrepen heb.

Maar gelukkig weten we daar goed de weg.

Bouten en moeren gaan altijd los, als je Citroen voorbij Lyon en links van de Rhone komt.

VISA GTI 115 Fun, is not a straight line.

Profiel  
 
Han S
> 4000 berichten
RankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRankRank
Totaal aantal Berichten: 4854
Geregistreerd: 04-06-2006

Gepost: 28 maart 2017 12:25 PM
  [ # 8 ]

Prachtverhalen en waar ik nogal in geïnteresseerd ben is de Norton Manx, waarvan hij er een aantal heeft. In de jaren 50 een geduchte racer die heel erg goed stuurt en zo’n 55 pk haalde, waarmee je 225 km/u haalde.

Ik heb ze zien gaan op Assen, een stuk of vijf achter elkaar en door bijna dezelfde toerentallen hoorde je een soort golfbeweging in het geluid van die motoren.

Graag meer van dit soort topics !

Profiel  
 
 
 
© Citroën-Forum 2003 - 2024 | adverteren
Facebook