Koppeling op. Heeft 80.000 kilometer stand gehouden vanaf nieuw. Vrije slag = 0, koppeling grijpt hoog aan en slipt als een dolle. Kweenie, maar na alle rotterij die er een tijd geleden uit gehaald is, nog maar 80K geleden dus ook al eens een koppeling en dan nu alweer 1… Met dat en alle andere vreemde gezeikjes die ‘m wel niet per sé stilgelegd hebben, maar wel telkens vervelend zijn, heb ik dan toch weer een goeie aanwijzing in handen dat zo’n late uitvoering Berlingo 1b cq. Berlingo ‘First’ eigenlijk gewoon echt tinnef is. Het is niet alsof er onkundig, lomp of teveel in stadsverkeer of files mee gereden wordt ook, dus dit is echt een gevalletje brak materiaal.

Maar goed, het was natuurlijk ook een goeikoop op versleten doch zo veel mogelijk uit te melken mallen in elkaar gebeund budgethokkie wat Citroën cq. PSA betreft en dan mag je er na 307.000 kilometer misschien ook wel blij mee zijn dat-ie niet al een ton geleden de bult op gegaan is.

Maar dit is definitief de laatste keer dat er geld in gestoken wordt (omdat er anders op korte termijn weer vervoersgezeik gaat ontstaan, anders had ik ‘m maandag meteen laten opknijpen). En hierna komt er absoluut géén PSA/Stellantis-hok voor terug.

Derk

Bij normaal gebruik en een chauffeur die weet hoe met een koppeling om te gaan, waar ik voetstoots van uitga in dit geval, is dit wel erg snel. Maar gezien de km stand kun je daar Citroen niet op aankijken.

Mwah. Ik was na die ‘93er Xantia TurboD eigenlijk beter gewend van Citroën. Maar het is niet haalbaar om een 15 jaar jonger Berlingootje in de buurt van dezelfde leeftijd te krijgen als die Xantia. Daarvoor mankeert er te vaak wat aan én daarvoor rot-ie gewoon te hard.

Maar goed. Er mag, bij gebrek aan een betere oplossing op dit moment, als het nodig is nog 1x een nieuwe koppeling in. Dat wordt dan als ik me niet vergis de 4e. En dan is het klaar: daarna krijgt-ie ook echt helemaal niks meer. Het stadium waar ik met die gore C5 van mij in terecht was gekomen ga ik hier zeer zeker weten niet mee herhalen, dus voordat er dan weer iets aan gaat mankeren moet het ding voorgoed van m’n erf verdwenen zijn.

Derk

Wel erg snel hoor. Heb je de koppeling destijds laten vervangen?

Inmiddels nog even een endoscoop langs de koppelingsvork het koppelingshuis in geschoven. Het diafragma staat goed bol en kan de vork niet meer voldoende terugduwen. Kortom, dat diafragma staat blijkbaar maximaal naar buiten zonder dat er voldoende klemkracht op de frictieplaat staat. Oftewel: koppeling exit na 80.000 kilometer.

Geen goedkope rommel, geen bedieningsfout, geen extreme belasting aanwijsbaar (tenzij die koppeling achteraf voor een 1100je zou blijken te zijn geweest). Ik bedoel, de vaste pilote van dit orgel heeft ook al wel eens meer dan 80K gehaald op een koppeling die om te beginnen al op een redelijk kilometrage zat om ‘m eens te vervangen, dus die kan dat echt wel.

Wat hier precies fout gaat weet ik niet, maar er gaat iets fout. Heel misschien, want dat schijnt voor te komen, is het plastic druklager lawaaie gegaan en gedeeltelijk door de drukgroep geschoten, maar dat is gewoon dezelfde bak werk als een hele koppeling doen & dus gewoon om het even: ik noem dat ook gewoon koppeling stuk na ongeveer 80K.

Derk

Ik heb al 2 keer een koppeling moeten doen omdat het druklager RIP was. Een keer bij de Pluriel, de andere keer bij de Picasso. Maar beide keren zo rond de 150 K km.

Als het druklager de oorzaak is en verder alles goed zou de diafragmaveer niet bol staan. Dat kan alleen als de plaat versleten is, in ieder geval te dun.

Ja, dat maakt het alleen maar erger. Hoe dan ook, die koppeling is verrot en dat in ongeveer 80.000 km. Dat is reden tot ontevredenheid.

Maar het probleem is al opgelost ook: Suzuki SX4 1.6 16V 5MT 2WD, juni 2009, 203.000 en wisselgeld km, nieuwe APK, alle boekjes, alle sleutels, onderhoudshistorie en in een eigenlijk opvallend nette conditie. Nergens roest te zien, fris op de bandjes, mooi schoon en droog onder de kap, gewoon echt een net ding.

Aan de papieren te zien is-ie de laatste jaren van een gepensioneerde geweest die er met enige regelmaat een sleurhut achter had hangen. Iemand die de auto ook bij elke wissel van zomer- naar winterschoeisel en omgekeerd afwisselend een kleine of een grote beurt liet geven, alles wat die auto nodig had zonder meer liet doen en ‘m wel gebruikt heeft, maar duidelijk niet misbruikt heeft. Zozeer dat ik er in wezen dus op dit moment gewoon Helemaal Niks aan hoef te doen voordat I er vrolijk en zonder zorgen mee op pad kan. En die ik komend najaar ook niet eerst een dag of twee op bokjes heb staan om de bodemgroep af te borstelen en in allerhande roestvertragende middelen hoef te zetten, wat daar is (nog) geen eer aan te halen.

Er zijn wat kleinigheden op cosmetisch vlak, van die eigenlijk onzinnige interieur-trutterijtjes, waarvoor ik eerdaags wel eens op de sloop zal kijken of er de spulletjes voor voorhanden zijn. Rijden doet het er geen spat minder of beter om, maar als we op dit niveau kunnen beginnen met opknappen is het ook weer gewoon leuk. En verder heeft de Berlingo net een propvolle tank peut, die dus nog even naar de Japanner overgeheveld moet worden.

En zo komt er een einde aan 7 jaar Berlingo rijden. De teller staat op 307.057km en daar gaan I en ik in ieder geval niet meer aan toevoegen. Omdat het kan zal ik ‘m vandaag of morgen misschien nog maar eens in de markt schuiven voor het geval iemand zo’n ding kan gebruiken en het wisselen van een koppeling ervoor over heeft. En anders gaat-ie naar de sloop.

Derk

SX4, leuke auto. Veel plezier ervan; sleutelen zal met zo’n Soez minder nodig zijn in ieder geval.

Dat zou je wel denken in ieder geval. In een aantal opzichten is sleutelen aan zo’n Suzuki ook eenvoudiger. Maar goed, nette auto of niet: dat zijn dingen die de praktijk vanzelf wel gaat uitwijzen.

Hoe dan ook, nu het Berlingo-avontuur wel ten einde is hangen we hier maar eens een slotje op. Te zijner tijd zla I wel zelf met een draadje over die SX4 beginnen in het daarvoor aangewezen gedeelte van het forum.

Derk