Helemaal mee eens. Hoe eenvoudiger hoe mooier. Dit straalt de schoonheid uit zoals het bedoeld is.

Ja dus, volgens mij hadden ze, de meest simpele, ook nog een gewoon rempedaal en rempotje.

Waar wel eens rare dingen mee konden gebeuren.

Ook het onbekrachtigde stuur, echter deze types zijn niet echt veel in dit land verkocht.

Ook had de 1een plunjerpomp een heel klus te verzetten.

De 2 bobines en dubbele onsteking kwamen alleen op de DS 19 Hydr. voor.

Voordeel, de meeste onderdelen waren redelijk berijkbaar. T.O.V. de tijd erna.

Wat een mooie tijd was dat..!!

Die Citroens schreeuwden elke 10.000 km om veel onderhoud.

Dankzij het rode systeem.

AZ schreef:

Die heb ik gehad; uit ‘61

En wat waren je ervaringen ?

DS van vóór 1960 zijn natuurlijk erg zeldzaam.
Het enige wat ik kan vertellen is dat mijn vader een zeer vroege DS had.
Een 2e hands exemplaar.
Daar heeft hij erg veel ellende mee gehad.
De drukregelaar barstte regelmatig open en de auto kwam dan op een willekeurige plek tot stilstand in een grote plas olie.
Geen remmen, geen vering en een zware besturing…
Op een gegeven moment is hij zeer boos bij de importeur naar binnen gestapt.
Die hebben uiteindelijk wel de reparatiekosten vergoed.

Maar mijn vader is ondanks de slechte ervaring Citroen toch altijd trouw gebleven.
In de jaren 60 was er eigenlijk geen vergelijkbare auto, ze reden geweldig.
Hij heeft enkele ID’s gehad, de laatste heb ik nog (DSpecial’72) daarna GS, BX (één ervan heb ik ook nog 16TRI break) en uiteindelijk Berlingo.
In alle auto’s heb ik wel als kind meegereden, alleen de eerste kan ik me niet meer herinneren (ik ben van ‘58)
Ik heb dus helaas alleen onbewuste ervaringen van zo’n oude DS.

Oh ja, wat ik me ook nog kan herinneren is dat ik altijd wagenziek werd in de D-typen, daarom mocht ik altijd voorin zitten.

Groet,
Hans

H@ns schreef:

Oh ja, wat ik me ook nog kan herinneren is dat ik altijd wagenziek werd in de D-typen, daarom mocht ik altijd voorin zitten.

Interessant dat je dat schrijft en dat heb ik vaker gehoord. Ik heb een DS uit 1966 met rood systeem en dus een erg zacht verende auto. Mijn vrouw wordt bij het zien van een schommel al zeeziek. De afgelopen vakantie (ICCCR) heeft ze echter in de DS rustig tijdens het rijden een boek zitten lezen en hard nergens last van! En dat terwijl ze dat in onze spijkerharde dagelijkse auto niet hoeft te proberen.

Op topic mbt rood systeem: ik heb mijn auto nu sinds vorig jaar en heb sindsdien voor ongeveer E1800,- uitgegeven aan het hydraulische systeem (remservo, remcylinders achter, remklauwen voor, alle veerbollen, voorraadbol en remaccu, beide hoogteregelaars) . Hierbij viel op de de gereviseerde veerbollen lang niet altijd betrouwbaar zijn door gebrek aan goede membranen. Sommige verdragen LHS domweg niet, andere zijn te minimaal gedimensioneerd met lekkages tot gevolg (komt veel voor). Mijn auto was technisch minimaal bijgehouden de laatste jaren en ik had een inhaalslag te plegen. Ik heb me voorgenomen iedere 2 jaar de LHS te vervangen en hoop daarmee een boel problemen te voorkomen. Ombouw naar LHM heb ik overwogen maar vind ik aantasting van het karakter van de auto. Want, zodra een auto met LHS eenmaal goed werkt, is het veercomfort en schakelgedrag van de halfautomaat onovertroffen. Het gaat allemaal net wat zachter en soepeler dan bij LHM.
Wat me daarnaast opvalt van het rode systeem na vele jaren (~15 denk ik) met auto met groene systemen gereden te hebben, is dat het lekdicht is. Het systeem verlies geen drup! Dat heb ik met LHM systemen nooit voor elkaar gekregen. Kan toeval zijn maar wel opvallend.

Dus, het rode systeem is veel problematischer dan het groene systeem maar je krijgt er een bak authenticiteit en karakter voor terug.

Gr, Matthijs

Een paar jaar geleden heb ik een id19 uit 1958 gekocht. Via het forum heb ik toen informatie gekregen over de geschiedenis van de auto. De auto zag er prachtig uit, had een nieuw interieur, en er waren een paar plekken die aandacht vroegen….
Het plan was om na mijn pensionering een paar technische dingen aan te pakken en daarna met de auto te gaan rijden.
Deze winter is de motor eruit gehaald, een mooie kans om de hele motorruimte schoon te maken, en alles goed aan te pakken.
Mijn ervaring tot dusver:
- wat begint als een klein roestplekje op de snip, wordt daarna een kriksteun die het gegeeft, daarna blijkt onder de bekleding van de longering de binnenbalk met popnagels en omgezet staalplaat “hersteld” te zijn, en na ontmanteling van de gehele auto staat er een chassis dat vrij veel werk gaat opleveren: kokerbalken, hoedenplank, c stijlen, een binnenscherm, voorsnip, bodemplaat voor en waarschijnlijk ook nog de “meercompartimentenbalk”.
- over het glimmende versgespoten plaatwerk zeg ik niet teveel: ik vermoed dat onder die mooie lak veel plamuur en roest zit.
- de versnellingsbak bleek niet in de 4e versnelling te willen
- de aluminium kop is bij een van de uitlaatpoorten ongeveer een cm weggerot
Kortom: deze oude auto’s kunnen fors tegenvallen als je niet heel erg goed oplet wat je koopt (heb ik dus niet gedaan….)

Verder zijn er erg veel verschillen met de latere typen: de m5 schroefdraad heeft een kleinere spoed, veel delen van het chassis zijn anders dan bij latere typen (bv de driehoek versteviging in de kofferbak, maar ook het achterpaneel van de kofferbak. Als je voor oorspronkelijk gaat, vraagt dat veel tijd en inzet.

Wat me verder opviel: de auto blijft na stalling zeker 2 weken “hoog” staan, het duurde drie weken voordat de auto weer in de rubber blokken zat. Verder remt zo’n auto als een oude eend: neem er de tijd voor, flink trappen en houdt afstand!

Samenvattend: in vergelijking van de restauratie een latere ds is dit type een fantastische uitdaging!

Beste,

Vandaag eens over de grenzen wezen kijken:

Een 19DS uit begin 1958. In harde staat en misschien wel eens de moeite waard

GAAAAAFFFFF

Ook gaaf die ruitenwissers, had ik nog niet eerder gezien. Valt ook bij de eerder foto (roze ds) op dat de ruitenwissers mooier achter de motorkap vallen dan bij de 3de neus

Johannes Petrus, als ik me niet sterk vergis staat er zo’n oude bak met dit zelfde dashboard geen 10 kilometer bij me vandaan op een zolder. Jij weet vast wel waar. Frank heeft de hele boel gereorganiseerd en is bezig met de restauratie van een mooie gave ID en ik denk ook eerste neus.

Gaaf, maar bijzonder complex om goed te restaureren helaas….

waterman schreef:

Gaaf, maar bijzonder complex om goed te restaureren helaas….

Vertel eens: wat zijn de uitdagingen

Heel veel… Eigenlijk is alles anders dan op de modellen van de jaren 65 tot 75. De ontsteking is erg lastig bv, heb je een testbank voor nodig, hydraulisch is de auto heel anders opgebouwd, de bak is anders, de remmen, de ophanging, de elektra, de bodemgroep, de ruitenwissers, de aandrijassen enz enz.

SPAM schreef:

Een 19DS uit begin 1958. In harde staat en misschien wel eens de moeite waard

Hee, hij/zij is net zo oud als ik!
Bij mij heeft de tand des tijds ook wel wat gedaan…

Persoonlijk vind ik dit dashboard niet zo mooi, maar het past natuurlijk wel bij dit type.

Er was eigenljk helemaal niets traditioneels aan de DS in de jaren ‘50.
Model zonder treeplanken, vering, remmen, schakelen, en zelfs de banden waren bijzonder.
Dan kan zo’n excentriek dashboard er ook wel bij…

Het zou erg leuk zijn als die weer op de weg komt!

Over de kwaliteit van jouw restauraties hoeft niemand te twijfelen…

Stoppen nu Waterman, SPAM is anders niet meer te houden.