De e-Berlingo MultiSpace: wij reden hem

In 2015 kwam hij al uit: de elektrisch aangedreven Berlingo in besteluitvoering. Sinds enige tijd is hij er ook al fijn uitgeruste personenversie: de e-Berlingo MultiSpace. Citroën-Forum ging er mee op pad en keek hoe dit ruimtewonder het beste ingezet kan worden in de steeds groener wordende samenleving.

Elektrisch rijden is hot, met name in landen waar een goede infrastructuur voor het laden bestaat, maar vooral ook omdat het belastingtechnisch interessant kan zijn. Steeds meer fabrikanten willen hun graantje meepikken van de markt en komen met elektrisch aangedreven modellen. Het een succesvoller dan het ander. Ook Citroën levert een vol-elektrische gezinswagen, de e-Berlingo die hier nu aan de laadpaal in de buurt hangt. Als de accu’s vol zijn gaan we lekker rijden dus laten we nu eerst eens beginnen met de techniek:

Hier is sinds de introductie van de elektrisch aangedreven bestelversie van de Berlingo, in de zomer van 2015, niet veel veranderd. Ook de e-Berlingo MultiSpace is gebaseerd op de “normale” Berlingo, in dit geval de veelzijdige MultiSpace. Ook hier vind je geen benzine- of dieselgestookte verbrandingsmotor maar elektromotor die gevoed wordt door een pakket lithium-ion batterijen. De motor levert 49 kW, wat overeenkomt van 69 pk en levert vanaf 0 toeren tot het oneindige 200 Nm koppel. Waarden die te vergelijken zijn met een geknepen dieselmotor zullen we maar zeggen.  Het accupakket is onder de auto geplaatst en heeft derhalve geen invloed op de interieurruimte. Opladen kan op twee manieren: normaal laden met een laadtijd van 8 tot 15 uur aan de laadpaal op straat of thuis (een lader voor een 220v stopcontact wordt bijgeleverd), of snel laden via de snellaadstations waar je dan in slechts 30 minuten de accu’s tot 80% kunt laden.  Om het energieverbruik een beetje te compenseren kent de auto natuurlijk ook nog de regeneratiemodus waarbij er geladen wordt als je het gaspedaal loslaat. De wijzer van de grote meter links in het dashboard slaat dan naar “Charge”. In theorie kun je met een volledig opgeladen e-Berlingo 120 km ver komen, maar daarover later nog wat meer. Het enige echt zichtbare verschil met de verbrandings-Berlingo’s zit in het tellerblok op het dashboard: In plaats van een toerenteller zit er rechts een grote meter die aangeeft of er lading verbruikt wordt en met welk vermogen dat gaat, of dat we aan het laden zijn wanneer we afremmen. Overigens is er een snelheidsmeter aanwezig die maar tot 130 km/h gaat. Verder zit er natuurlijk geen brandstofmeter in het dashboard, maar een energiemeter die aangeeft hoeveel lading er nog over is en een extra energiemeter die aangeeft hoeveel er verbruikt wordt door de verwarming en airconditioning. Die twee zijn namelijk volledig elektrisch uitgevoerd en worden gevoed door een accu van 12 volt, die gelijk met de tractieaccu’s geladen wordt.

Laten we maar eens een stukje gaan rijden. Met de sleutel moet je de auto “starten” en na het horen van een piep kun je vertrekken. Er zit een grote draaiknop het dashboard met de standen P, R, N en D. In “D”, je voet op het rechter pedaal en je zoeft de straat uit. Geen dieselwalm en geen herrie, de e-Berlingo is lekker stil binnen, maar je hoort wel gelijk dat de banden tamelijk veel afrolgeluid produceren. Dat vind ik altijd een beetje jammer maar het kan ook komen omdat de testauto was voorzien van een set Continental all-season “Vanco” banden die éigenlijk onder een bestelwagentje thuishoren.  De auto rijdt verder als een normale Berlingo, maar met 69 pk is het geen strepentrekker. Het gaat echter lekker tot 60 km/h, daarna wat minder tot aan de topsnelheid. En dat is wel een ding: want het is op bij 115 km/h, dan treedt de begrenzer in werking! Dat is niet meer van deze tijd!  Laat je het gaspedaal trouwens weer helemaal los, dan vertraagt de auto enorm door de regeneratiemodus. Dat is iedere keer bij elektrisch rijden nog even wennen. Door het gas deels los te laten in plaats van helemaal is dat afremmen gecontroleerd te doen. Verder kent de e-Berlingo een fijne wegligging, van het extra gewicht van het accupakket merk je bijna niets. De auto rijdt lekker en de elektrische aandrijving is natuurlijk enorm vloeiend en soepel.

En dan het belangrijkste punt: de bruikbaarheid, de praktische inzetbaarheid van de e-Berlingo. Zoals gezegd zou je met een volle lading tot 120 km ver moeten kunnen komen. In de praktijk is dat bij regionaal verkeer, waarbij je optimaal gebruik kunt maken van de regeneratiemodus, waarschijnlijk goed haalbaar. Maar als je de e-Berlingo gebruikt voor woon-werkverkeer waarbij je hoofdzakelijk de snelweg aandoet, dan is 90 tot 100 km actieradius eerder de regel. Voor mensen die veel in de stad rijden en regelmatig kunnen laden is 100-120 km waarschijnlijk voldoende. Ook als je op de zaak kunt laden is er geen probleem. Lukt dat niet of heb je de tijd niet, dan is 100-120 km echt te weinig.

De begrensde topsnelheid van 115 km/h voor mij echt een domper: ik moet over een stuk waar je 130 km/h mag en daar rijden de meeste auto’s 120-130.  Probeer je dan met 110 een vrachtwagen in te halen, dan moet je goed opletten. Eigenlijk kan je het beste maar op de rechterbaan blijven en meegaan met de stroom vrachtwagens, want als je 110 blijft rijden gaan de andere auto’s je het liefst links én rechts voorbij. Het is dus wel even opletten en goed anticiperen op de brede A4.

Daarbij is er nog een probleem: koud weer. Ik reed deze e-Berlingo namelijk ook een paar dagen toen het afgelopen winter écht goed koud was. En dan kom je ineens geen 100 tot 120 km ver meer maar is het bereik nog maar 60 km. En dat is écht veel te weinig om een elektrische auto serieus te kunnen inzetten voor woon-werkverkeer. Voor regionaal gebruik, op de wegen waar je laten we zeggen tussen de 30 en 80 km/h mag rijden gaat het allemaal veel beter: het stop- en go verkeer zorgt ervoor dat je regelmatig goed gebruik maakt van de regeneratiemodus en je dus extra actieradius creëert tijdens het rijden. En juist bij regionaal verkeer toont de e-Berlingo zich natuurlijk als een stil, schoon en ruim stadswonder. De vraag is alleen of je daar als particulier zoveel geld voor over hebt. Voor bedrijven ligt dat misschien anders en ik kan mij voorstellen dat bijvoorbeeld gemeentediensten, de kinderopvang of de wijkverpleegster goed gebruik zouden kunnen maken van de e-Berlingo.

De e-Berlingo kost, zoals ik hem mocht rijden, ruim 34.000 euro. Voor dat geld krijg je een ruime, goed afgewerkte en comfortabele auto. Maar voor dat geld krijg je ook een auto die op dit moment eigenlijk achterhaald is qua inzetbaarheid en technologie. Want 120 km actieradius bij een buitentemperatuur van rond de 15 graden is gewoon krap. Helemaal als je weet dat je voor 36.000 euro een Nissan Leaf kunt kopen die tussen de 270 en 350 km ver komt op één lading. Of als je het graag Frans houdt, voor 35.000 euro een Renault Zoë die ook al 350 km kan halen op één lading. Ik hoop dat de nieuwe Berlingo, die onlangs aangekondigd werd, ook weer in een e-versie komt die in één keer kan afrekenen met alle eerdergenoemde nadelige effecten van het elektrisch rijden. Want met zo’n ruime elektrische gezinsauto zou men goed kunnen scoren.

Standaard uitrusting:
- Snelheidsbegrenzer
- Laadaansluiting 8/14A met laadkabel van 5 m
- 22.5 kWh Lithium-ion accupakket
- Bandenspanningscontrole systeem
- Airconditioning
- Op afstand te programmeren verwarming en airconditioning
- Parkeerhulp vóór en achter
- Navigatiesysteem op 7” Touchscreen
- Extra getinte zijruiten achter en achterruit
- Armsteunen vóór
- LED dagrijverlichting
- Separaat te openen achterruit
- Met leer bekleed stuurwiel
- 3 apart neerklapbare achterstoelen
- In carrosserie gespoten vóór-, achterbumper, stootlijsten en spiegelkappen

Wat vind jij van de e-Berlingo? Reageren op dit artikel kan hier.
Tekst: Waterman, foto’s: Citroën

De nieuwe Berlingo: nu onderweg!

Hij komt er nu echt aan: de Citroën Berlingo III! De nieuwe Berlingo is in gezelschap van niet één, niet twee, maar zelfs drie zusjes. Maar dat zal hem er wel niet van weerhouden om zich kranig te weren in de markt voor de kleinste bestel-klasse.

De nieuwe Berlingo is als vanouds weer ‘dezelfde’ auto als het kleinste bestellertje van concern-partner Peugeot, de Partner. Maar om het voor de spotters interessant te houden voegt Peugeot een derde zusje aan de reeks toe: de MPV-versie van de Partner heet voortaan ‘Rifter’. Om het setje compleet te maken is de nieuwe Opel Combo nu ook een broertje van de Berlingo. Gelukkig hebben de drie merken er voor gezorgd dat hun eigen identiteit duidelijk aan de auto is af te lezen en dus pikken we de Berlingo er met zijn grote chevrons er overal tussenuit. Dat de Berlingo veel van z’n plaatwerk deelt met de Partner en de Combo betekent dat het front minder op de Cactus is geënt dan je zou verwachten. Zou dat als een voordeel of als een nadeel worden gezien?

Onderhuids zijn de kleine bestelwagens/MPV’s van de drie merken gelijk. BlueHDi motoren van 75 tot 130 pk en PureTech benzinemotoren van 110 en 130 pk bepalen het programma. Er komt ook een verlengde Berlingo, waarmee de totale lengte op 4,75 meter komt. De standaard Berlingo meet 4,40 lang en 1,81 meter breed. De Berlingo, Partner en Rifter komen eind van dit jaar op de markt, terwijl de Opel Combo al in september wordt verwacht. Ondanks dat, en ondanks dat de Berlingo nu dus met z’n vieren is in plaats van met z’n tweeën is de kans groot dat de Citroën-gemeenschap ze allemaal gewoon weer allemaal met “Berlingo” aan gaat duiden. Zo sterk is het stempel dat de ‘ludospace’ van Citroën op zijn soortgenootjes heeft gedrukt al wel!

Kijk jij ook al uit naar de nieuwe Berlingo? Deel je enthousiasme hier!

Tekst: Penny Lane, foto’s: William Crozes/Citroën Communication

Handzame Best(s)eller: de Berlingo Phase III is er!

De spionagefoto’s circuleren al een tijdje en in de afgelopen week werd de komst van drie nieuwe PSA ‘ludospaces’ van Citroën, Peugeot en Opel/Vauxhall al aangekondigd. Nu zien we hoe de eerstgeborene van de nieuwe drieling eruit ziet: de nieuwe Berlingo is er!

De Berlingo mag met bijna 22 jaar productie en ruim 1,7 miljoen gebouwde exemplaren inmiddels rustig een vaste waarde in het Citroën-programma worden genoemd. Destijds was de Berlingo wel zo ongeveer het leukste ‘koeriersautootje’ dat er te koop was, en dan was-ie ook nog handig. De term ‘Berlingo’ werd bijna een soortnaam voor deze auto’s, of althans daar waar ze bij PSA werden gemaakt. Wie heeft er nou onthouden dat de Peugeot-versie ‘Partner’ heet? Dat is immers ook gewoon ‘je weet wel, zo’n Berlingo maar dan met een Peugeot embleem’… Zullen we de Berlingo dan maar als lichtelijk iconisch in z’n klasse omschrijven?

Dat maakt het meteen zo belangwekkend dat vandaag een gloednagelnieuwe Berlingo III werd gepresenteerd. PSA gaat de komende tijd de Berlingo, de Partner en de Combo vervangen door drie nieuwe Leisure Activity Vehicles: compacte bestel+ wagens. Van de drie modellen is ons beloofd dat ze alle drie binnen hun eigen merkidentiteit zullen passen, en voor de Berlingo weten we dat nu in ieder geval zeker.

‘Ludiek’, de stam van de term Ludospace, het type auto waarvan de Berlingo zo ongeveer het cenotype is, is de nieuwe Berlingo zeker weer. Maar onderhuids is sprake van strakke rationalisering: de Berlingo III staat op het EMP2 platform dat onder andere ook onder de C4 Picasso en de DS7 Crossback wordt gebruikt. Het platform wordt onder de Berlingo in twee lengtes geleverd: de Berlingo M meet 4,40 meter en de XL zelfs 4,75 meter. Met het EMP2 platform zit de basis meteen goed: het EMP2 platform is inmiddels in vele toepassingen ruimschoots bewezen. Dat geldt ook voor de 1,2-liter PureTech benzinemotoren, die in de Berlingo in 110 en 130 pk variaties en naar wens met zes versnellingen of met de EAT8 achttraps automatische versnellingsbak worden geleverd. Wie op oliestook wil blijven rijden, en van oudsher hoort het nagelen van een goeie diesel toch ook wel een beetje bij de Berlingo, kan kiezen voor de 1,5-liter BlueHDi dieselmotor met 75, 100 of zelfs 130 pk, met vijf versnellingen voor de lichtste diesels en een zesbak of EAT8 automaat voor de 130 pk versie.

De techniek is dus zo uit de schappen van PSA getrokken, maar de juiste combinaties van motoren en versnellingsbakken maken dat er alleen al onderhuids voor iedereen een passende Berlingo is samen te stellen. En dan moet het leukste nog komen: je Berlingo aankleden. Het interieur, dat met het zwevende dashboard weer helemaal des Citroën is, kan worden geleverd in drie verschillende ambiances (Standaard, Metropolitan Grey en Wild Green). Modulair is het interieur ook, met Magic Flat snel inklapbare achterstoelen die een totale laadlengte tot ruim drie meter opleveren, 186 liter opbergruimte op ongeveer elke denkbare plek, het ModuTop dak met 92 liter bergruimte en net als in de Cactus een echt dashboardvak dankzij de in het dak gemonteerde airbags. Buitenom is de Berlingo ook uitgebreid te personaliseren met een keuze uit acht carrosseriekleuren, twee Color Packs waarvan één exclusief voor de XTR-uitvoering.

Personaliseren kun je ook met een keuze uit maar liefst 19 rijhulpsystemen waaronder een head-up kleurendisplay, Coffee Break Alert (niet onbelangrijk voor de werkende Berlingo-chauffeur), statische bochtverlichting, keyless entry en start, achteruitrijcamera met Top Rear Vision en, niet onbelangrijk voor een werkpaard, een Trailer Stability Assist module voor de ESP. Verder kan je smartphone zo ver geïntegreerd worden met de auto dat je telefoon ongemerkt geladen wordt terwijl je op het 8-inch touchscreen met je apps in de weer bent. Mocht daarbij een probleem ontstaan, dan belt je Berlingo de hulpdiensten.

De nieuwe Berlingo is, kortom, een heel eind vooruit op de oer-Berlingo uit 1996, maar evengoed nog net zo ludiek, handig en vriendelijk als altijd. Op het salon van Genève kunnen we hem ‘in den metale’ bewonderen. Vanaf de tweede helft van dit jaar gaan we de Berlingo III ongetwijfeld net als z’n voorgangers zeer regelmatig op de weg zien.

Wat vind jij van de Berlingo phase III? Vertel het ons hier!

Tekst: Penny Lane, foto’s: Citroën Communication

Zondagsrust

De term 'zondagsrust' kun je op veel manieren interpreteren. Ondergetekende vond een alternatieve beleving hiervan: 'Zen en de kunst van het motoronderhoud'.

Natuurlijk gaat het vermaarde filosofische werk van Robert M. Pirsig over (alles én) het onderhoud van motorfietsen, maar in de nederlandse vertaling van de boektitel is een wat ruimere interpretatie mogelijk. Zondagsrust kan voor iedereen wat anders betekenen. Een dag die in het teken staat van familie of sport, uitslapen of juist springende kinderen op je bed. Misschien kijk je op zondag graag naar de Formule 1 of ga je naar een voetbalwedstrijd. Toch is wellicht de sterkste associatie met de term ‘zondagsrust’ een religieuze: een dag die in het teken staat van een kerkelijke beleving, met respect voor de rust en stilte. Niet werken dus!

Het uitvoeren van onderhoud aan je motor lijkt in die zin niet direct de zondagsrust te respecteren. Maar is dat wel zo? Een fijn overzichtelijk en vooral geruisloos klusje aan mijn nieuwe rode Berlingo Multispace had ik niet op een beter tijdstip dan de overgang tussen zondagochtend en zondagmiddag kunnen doen. Stukje rijden naar de hobbygarage om de olie op te warmen, die er lekker dun uitloopt na het verwijderen van de carterplug. Luchtfilterhuis lossen en opzij leggen. Ruimte rondom het thermostaathuis vrij maken. Clipje van de watertemperatuursensor lossen: de volgende keer eerst het systeem drukloos maken! Gezicht schoonvegen. Dan slangen los maken, terwijl de koelvloeistof rustig de opvangbak in kabbelt. Die olie blijft er kalm uitsijpelen, en dat is prima. Oude thermostaathuis demonteren. Mijmeren over mooie nieuwe spullen monteren tijdens het schoonmaken van het pasvlak en het bevestigen en vastdraaien van het nieuwe huis.

Bobinedeksel los schroeven en bobine zelf ook. Eén voor een de bougies lossen en even snuffelen. Zien er goed uit, die oude, maar de nieuwe zijn nóg frisser natuurlijk. En niet van Bosch, maar van het door de fabrikant voorgeschreven merk, met de juiste motorspecificatie. Handvast draaien, bobine terug. Deksel er weer op. Poetsdoek over de rode Chevron, het zijn de kleine dingen die het ‘m doen.

Oliefilterpatroon lossen met een grote dop en nieuw filter plaatsen. Nieuwe carterring op de plug en deze weer vastdraaien. Vast is vast! Dan de nieuwe olie - Total volgens specificatie - in de juiste hoeveelheid aanvullen. Alle slangen op het nieuwe thermostaathuis controleren. Nieuw luchtfilter in het filterhuis en ook deze weer bevestigen.

Draai aan de contactsleutel, rondgaan startmotor. Nog een keer, hij wil even niet. Maar dan, bij een derde poging wel gewoon. Eerst nog wat onregelmatig maar even later zijdezacht.

Beetje in de slangen knijpen en af en toe wat koelwater bijvullen. Ondertussen de boel rustig warm laten draaien tot de fan voor het eerst aanslaat. In de tussentijd afgewerkte olie en weggelekte koelvloeistof in een oude sproeiervloeistofcan gieten. Dat kan te zijner tijd netjes naar het afvalpunt! Het gereedschap weer schoonmaken en netjes opbergen. De kachel wordt nog niet warm: een keer rustig het toerental opbouwen en bij een volgende blik op het expansievat blijkt het niveau gedaald: luchtbubbeltje geëlimineerd en de boel wordt lekker heet binnen.

Als alles klaar is lekker een stukje rijden. Na een zelf uitgevoerde beurt is je auto altijd stiller, sneller, draait hij soepeler en stuurt hij fijner. Waarschijnlijk zit het meer tussen de oren dan dat dit werkelijk meetbaar is. Maar dat zo’n overzichtelijk en gemoedelijk beurtje op een zondagochtend/middag goed kan zijn voor je gemoed staat als een paal boven water.

Het topic over de Berlingo in kwestie vind je hier. Fijne zon/rustdag nog!

tekst en beeld: 2d

Nieuw: e-Berlingo Multispace

De Berlingo II gaat al sinds 2008 mee en dus zou je hem ondanks twee facelifts een oudje kunnen noemen. Toch komt er nog familie-uitbreiding in de vorm van de e-Berlingo Multispace, die belooft fluisterstil, speels, praktisch en groen te zijn.

Vandaag maakt Citroën bekend dat de elektrische voertuigen C-Zero en e-Méhari gezelschap krijgen van de e-Berlingo. De e-Berlingo wil klanten aanspreken die de speelsheid en modulariteit van de Berlingo willen combineren met duurzaamheid. De lithium-ionbatterijen zijn aan weerszijden van de achteras onder het voertuig aangebracht, zodat niets van de interieurruimte verloren gaat. Deze elektrische aandrijving wordt al sinds 2013 toegepast in de vrachtversie van de Berlingo, maar komt nu dus ook beschikbaar voor consumenten die geruisloos rijplezier en fiscale voordelen wensen zonder concessies te doen aan de praktische inzetbaarheid.

Het gecertificeerde bereik van de e-Berlingo is 170 kilometer. Afhankelijk van het beschikbare amperage kunnen legen accu’s thuis in achtenhalf tot vijftien uur weer volledig opgeladen worden. Er is ook een optionele snellaadverbinding die vijftien minuten nodig heeft voor 50% en dertig minuten voor 80%.

Een geladen e-Berlingo stelt 49kW en 200 Nm beschikbaar via een vaste reductieverhouding, zodat schakelen overbodig is. De accu’s zijn acht jaar of 100.000 km gegarandeerd, de elektrische aandrijving vijf jaar of 50.000 km. Aangezien de auto geen olie, koelvloeistof en distributieriem behoeft, zijn de onderhoudskosten laag. Dankzij de energieterugwinning tijdens het afremmen, slijten de remmen ook nog eens minder dan bij een auto met verbrandingsmotor.

Omdat de e-Berlingo uitgerust is met MirrorLink, kun je de navigatie van je smartphone gebruiken. Citroën Connect Nav is dus optioneel. Kies je daarvoor, dan krijg je daarop informatie over oplaadpunten. De e-Berlingo is standaard gelinkt, zodat je de verwarming en airconditioning voor vertrek op afstand kunt bedienen en ook de acculading op afstand kunt overwaken.

De e-Berlingo wordt gebouwd in Vigo, Spanje, en wordt vanaf mei dit jaar geïntroduceerd.

Je kunt hier reageren op dit artikel.

bron: Citroën Belux