Bij goede uitlijning lopen de voorbanden aan de buitenzijde harder af dan op de hoofdbanen. Volgens mij was vroeger profiel op hoofdbanen het criterium, tegenwoordig het gehele loopvlak.
Low budget tip bij gebruik van vredesteins (...): links en rechts verwisselen (dus op velg en aan auto), ongeveer op de helft van de levensduur. De rolrichting blijft dan hetzelfde, maar andere kant zit buiten.

Goed, vandaag was DE dag: ik ging de dame weer ophalen. En fijn dat ze dat vond… NOT!! Lees en huiver (en trek zoals gewoonlijk weer een half uur uit voor deze post):

Rond twaalf uur kwam ik bij de garage aan. De garagist was juist druk bezig met het uitdeuken van een deur, daarbij ‘geholpen’ door een ventje van ongeveer 8 jaar. Ik heb me een aap gelachen om dat knaapje, zo heerlijk vroegwijs en spontaan als ie was. “Dus jij bent hier de zaterdaghulp” zei ik tegen hem. “Nou, andere dagen ook wel hoor. Als ik niet naar school hoef.” antwoordde hij. Nadat ik even gewacht had, zei de garagist tegen hem: “Deze meneer en ik gaan nu even zijn auto van achteren halen, ga jij dan even in de showroom zitten? Dan is er tenminste iemand daar als er klanten binnenkomen.” (knipoog naar mij)
Zegt dat knaapje bloedserieus: “En als de telefoon gaat wordt die tenminste ook opgenomen.” Haha, die komt er wel!

Aangekomen op de plaats achter het bedrijf bleek dat mijn dame -naast de eerder genoemde automobielen- nu ook in het gezelschap verkeerde van een DS23 Break (óók Blanc Meije!), een Ami8 Super en een verdwaalde AX. Terwijl de garagist één voor één de auto’s wegreed die voor mijn roesthok stonden, kwijlde ik even weg bij de DS Break. Precies mijn dame, interieur in betere staat maar plaatwerk ongeveer gelijkwaardig, en dan in Break uitvoering. Blijven toch schitterende slagschepen, die Breaks.
Toen ook die Break hoestend uit het zicht verdween, stapte ik in mijn dametje en draaide het contact om. Huh? Geen enkel teken van leven: geen STOP-lamp, geen oliedruklampje, laat staan een laadstroomlampje. Oh-oh. Ik trok direct de motorkapvergrendelingen open, biddend tot de DS-godIN dat de garagist de minpool eraf had gelegd omdat hij wist dat ze enkele dagen zou blijven staan. Helaas, toen ik de kap opende was alles keurig aangesloten. Damn! Dat betekende een volkomen platte accu… een volkomen platte, vrijwel nieuwe accu… Ik zag alweer 100 euro van mijn uiterst krappe budget naar een nieuwe accu gaan. Dat begon alweer goed! Hoe kan dat nou? Ik liep om de auto heen om een oorzaak te zien. En ja: de achterklep stond op een kiertje, nét niet in het slot. En dan blijft de, onlangs keurig gerepareerde, kofferbakverlichting branden…    Ellek foordeel hep se nadeel, zullen we maar zeggen. Goede kans dat ik dit zelf vergeten ben, toen ik de laatste keer dat ik er was, de jerrycan teruglegde in de kofferbak
Hmpf. Klep goed dichtgesmeten, waarbij de stukken roest me om de oren vlogen (de staat van mijn achterklep is abominabel, nadat de vorige eigenaar besloot het afvoerslangetje van het slot te verliezen of te verwijderen. Dit is dodelijk i.c.m. Pallas-schuimrand) en met hangende pootjes weer de hal binnengestapt. “Loopt ie weer?” lachte de oude baas me vriendelijk toe. “Ehm, nee, niet echt.” zei ik. “Eeeh… hebt u een starthulp?” Na uitgelegd te hebben welke miniramp nu weer had plaatsgevonden, liep hij even mee met een enorme starthulp. Nu kwam het volgende probleem: ik heb deze dame nog nooit bij winterse temperaturen gestart, dus hoe pakken we haar aan? Tel hierbij het gegeven dat je haar heel makkelijk verzuipt op benzine, en starten op gas leek me niet slim bij deze temperaturen. 3 keer geprobeerd te starten met een handje gas, zoals ik normaal altijd doe. Totaal geen sjoege, dus dat ging ‘em niet worden. Dan toch maar de choke gebruiken, ondanks het verzuipgevaar. Tot mijn verbazing moest de choke flink uitgetrokken worden, maar toen sloeg ze ook keurig aan. Gelukkig! Even naar voren rijden, afrekenen, en gaan met die… *PRUTTEL* Huh? Wat nu weer? Waarom slaat ze ineens af? En dan natuurlijk vooral op die handige plek recht voor de roldeuren van die arme garagist…

Met nog lager hangende pootjes weer naar binnen, waar de oude baas me vriendelijk toelachte: “Nu loopt ze wel he! Handig, die starthulpen.” “Ehh ja, dat zeker” bloosde ik, “nog even over die starthulp…”
Zuchtend kwam de beste man weer onder de XM vandaan waar ie mee bezig was, pakte de starthulp en liep de kou weer in. Aansluiten, starten, starten, nog eens starten… Niets hoor. Ik begin er inmiddels net zo de smoor in te krijgen als de garagist; waarom zet mijn dame me zo voor l*l? Normaal gesproken is het starten, lopen en hier toont ze zich het meest tegendraadse, onbetrouwbare lor dat ik ooit heb gezien.  ops:
Nadat we zelfs nog ether gespoten hebben, wat ook niet hielp, concludeer ik dat ze wéér geen brandstof moet krijgen. Kan niet anders, leg ik de man uit: als ze brandstof heeft loopt ze altijd, EN betrouwbaar. De man kijkt me meewarig aan als ik dit vertel, ik zie hem gewoon denken: Ach gut, wat maakt liefde toch blind. Arme jongen.

Ik krijg er zo langzamerhand echter wél schoon genoeg van. Zelfs mijn vasthoudendheid (én geduld) heeft zijn grenzen! 
Dus ik zeg: “That’s it. Ik ga nu eerst even de Xsara halen (ik was met de bus gekomen), dan haal ik een kan benzine, en dan kom ik terug.” (Voorgaande zin is de gekuisde versie, in werkelijkheid richtte ik nog enkele verwensingen richting DS-vormig obstinaat vehikel)
“Niet nodig” zei de garagehouder, “Neem jij die AX daar maar even mee, en schiet a.u.b. op, ik kan er niet in of uit zo.” Het was duidelijk dat de arme man inmiddels een stuk minder vrolijk was dan toen ik binnenstapte, anderhalf uur eerder ofzo.
Goed, dus ik vouw mezelf in die AX. Knieën tegen het dashboard, voeten te groot voor de pedalen, waar zit de knop voor de achterruitenwisser? Niet te vinden, dan maar zonder zicht naar achteren. Ik draai de sleutel om, en hoestend slaat het ding aan. Ik roer wat met de pook, vind de achteruit, en weg zijn we. Oh jee. Ik mopper weleens op de Xsara, maar wat-is-dat-een-FIJNE auto vergeleken met zo’n AX-gebakje zeg. Ik beloof inwendig plechtig om de Xsaar voortaan toch wat hoger te schatten, dit is echt een wereld van verschil. (Noot voor AX-rijders die nu gaan steigeren: ik heb sowieso niets met kleine auto’s. Hoe groter hoe beter, de Xsara is de kleinste auto die ik ooit had. Dus het ligt aan mij, OK?  )

En toch kwamen we zonder brokken aan bij het dichtstbijzijnde tankstation. Pas in gleuf, jerrycan volpompen, voorzichtig, voorzichtig, hij is bijna vol… FLATS! Een scheut benzine over mn schoenen. Dit is écht mijn dag jongens, vanavond win ik de Lotto for sure.
Na wat onbeholpen geklooi met papieren doekjes weer terug in het sardineblik, eh sorry AX, naar de garage. Ik verwachtte half dat ik bij aankomst mijn dame aan één kant volledig ingezakt zou terugzien, of iets dergelijks rampzaligs, maar gelukkig stond ze nog fier op de hoefjes.
Blijkbaar vond ook zij dat zelfs Franse nukkigheid het onderspit moet delven tegen zoveel vasthoudendheid. Tijdelijk dan, uiteraard. Óf ze voelde aan dat ik zo langzamerhand interessante combinatiemogelijkheden zag tussen haar en de vijver tegenover de garage.
Jerrycan erin leeggegoten, en vervolgens weer naar binnen.

Hoewel ditmaal niet met hangende pootjes, lachte de man me ook niet meer zo vriendelijk toe. “Starthulp staat daar in de hoek. Geen kortsluiting mee maken he” Nou nee, het laatste waar ik nu nog zin in had was een spetterend vuurwerk, gevolgd door het bijeen rapen van restjes Blanke Dame en het vergoeden van een starthulp van professionele kwaliteit.
2 x starten (benzineleiding volzuigen) en lopen he. Ik wist het wel. Gewoon vijf liter loodvrij 98 opslurpen in 10 startpogingen, het kreng.
Horende dat ze loopt, kan de man het toch niet laten om weer even erbij te komen staan. “Toch, áls ze loopt, loopt ze best mooi he?” glundert hij. Mja, en bedankt he…
Hij geeft me nog een blad met de geconstateerde problemen, zodat ik niets vergeet te fiksen, en wenst me veel succes. “Maar we moeten nog afrekenen” werp ik tegen. “Daar hebben we het nog wel even over als je weer terugkomt” zegt hij, “maak eerst dit maar in orde, dan zien we wel verder.”
Oh, OK dan. Niet verkeerd.
Ik zet de dame in de eerste versnelling, en met overdreven veel gas rijd ik weg. Niet afslaan, niet afslaan, niet afslaan, NIET… Terwijl ik dit mantra prevel zweef ik naar huis, terwijl ik iedere 30 seconden een zeem over de voorruit poets, want ik durf natuurlijk de aanjager niet aan te zetten. Ook moet ik me steeds inhouden om de verlichting niet aan te zetten, want dat is een gewoonte van mij. Bij stoplichten houd ik een klein dotje gas erbij, want had ik al verteld dat ze niet af mocht slaan? Dan ben ik zwaar zuur, starten gaat na deze korte afstand echt nog niet lukken, op eigen kracht. Groot is de opluchting als de dame en ik de bult opknorren waar ik woon. Wil ik ‘mijn’ parkeerplek weer gaan bezetten, heeft één of andere idioot zijn goudkleurige Xsara daar neergeknald! Welke achterlijke - oh wacht, dat ben ik zelf ops: Gauw de DS uit, Xsara in, en de Xsara een stukje verder neergezet. Althans, dat is het plan, maar er ligt zoveel sneeuw op de Xsara dat ik eerst even de ruiten goed moet schoonmaken. Gezien mijn enorme geluk vandaag, is het vragen om schade als ik even op gevoel ga inparkeren. Ondertussen vormt zich achter mij al een redelijke opstopping achter het slagschip dat DS heet. Opvallend hoeveel méér geduld mensen hebben als ze op zo’n auto moeten wachten, t.o.v. wachten op een alledaags autootje. En gelukkig maar, want ik heb wel even tijd nodig. Al die tijd blijft de dame keurig stationair lopen, geen plofje verkeerd. Zie ik dat nou fout of lijkt ze enigzins vals te grinniken? Het zal de verbeelding zijn na zoveel ergernis. Maar ze staat weer thuis! Ik heb bijna 2 uur gedaan over het ophalen van een auto die nog geen 5 kilometer van mijn huis stond.

Vanavond sneeuwt het weer, dus geen sleutelen helaas. Misschien maar beter ook, gezien mijn enorme geluk vandaag.

sterkte..
en geniet van de sneeuwpret

Je had toch al keertje paar liter erbij gedaan?
Misschien lekkage…?

Je pen doet het gelukkig nog wel!

groeten Peter.

Ik krijg weer wat gevoel in mijn duimen. Dacht ik type even een stukje. Ik zal je graag willen helpen met je spatbord. ik heb een las apparaat waar ik mee APK waardig bak. Ben een zondagslasser. maar je woont wat ver weg.Ikzelf woon in leeuwarden.
Groetjes Patri

Citroën-das-pas-fën schreef:

  en starten op gas leek me niet slim bij deze temperaturen.

JUIST WEL!! LPG verbrandt prima EN het gas condenseert niet op je koude cylinderwanden wat benzine wel doet waardoor ie verzuipt!!

bogaard77 schreef:

Citroën-das-pas-fën schreef:

  en starten op gas leek me niet slim bij deze temperaturen.

JUIST WEL!! LPG verbrandt prima EN het gas condenseert niet op je koude cylinderwanden wat benzine wel doet waardoor ie verzuipt!!

En zo is dat!! Afgelope januari februari, rond het vriespunt, op lpg, een keer aantikken en lopen! 

Mijn record is Meribel tijdens wintersport. De Ds stond een week buiten met nachttemperaturen van -20. Na een week startte ze na 3 toeren gewoon op lpg.

bogaard77 schreef:

Citroën-das-pas-fën schreef:

  en starten op gas leek me niet slim bij deze temperaturen.

JUIST WEL!! LPG verbrandt prima EN het gas condenseert niet op je koude cylinderwanden wat benzine wel doet waardoor ie verzuipt!!

Ik had eens gelezen dat het gas bij koud weer niet goed vergast en splitst in butaan en propaan waarbij het ene neerslaat in de verdamper en de andere de auto nooit doet starten..?

Verdamper bevriest snel als de auto niet direct aanslaat en koelwater gaat circuleren. Eenvoudig vast te stellen als je de kap open hebt.

Op benzine wegzetten scheelt aanzienlijk bij doorstarten om vlotterkamer te vullen. Moet ie op benzine natuurlijk ook wel aan de gang willen

Je hebt een nieuwe accu, dus de spanningsval bij draaien van startmotor kan niet zo groot zijn dat er geen vonk meer komt, TENZIJ de accupolen/klemmen grote overgangsweerstand hebben!

camemBert schreef:

bogaard77 schreef:

Citroën-das-pas-fën schreef:

  en starten op gas leek me niet slim bij deze temperaturen.

JUIST WEL!! LPG verbrandt prima EN het gas condenseert niet op je koude cylinderwanden wat benzine wel doet waardoor ie verzuipt!!

Ik had eens gelezen dat het gas bij koud weer niet goed vergast en splitst in butaan en propaan waarbij het ene neerslaat in de verdamper en de andere de auto nooit doet starten..?

theoretisch gebeurt dat maar practisch niet. EN het moet echt ver onder nul zijn!

Ik startte de Beierse Bom altijd op LPG, altijd zonder problemen. Hij wou zelfs al na 10 tellen doorlopen, zei het dat de toerentellernaald niet uit de hoek kwam dan… Je kon de slagen tellen

Gaat best, starten op LPG, maar om je carbje frips te houden af en toe even op benzine laten draaien.

Derk

bogaard77 schreef:

Citroën-das-pas-fën schreef:

  en starten op gas leek me niet slim bij deze temperaturen.

JUIST WEL!! LPG verbrandt prima EN het gas condenseert niet op je koude cylinderwanden wat benzine wel doet waardoor ie verzuipt!!

Erger nog: de smeerolie verdunt!

Iedereen hartelijk bedankt voor de tips m.b.t. starten op LPG. Weer wat geleerd.

Nu deel 544 in de klucht die Dame Blanche heet.
Na het debacle in de sneeuwkou anderhalve week geleden moest ik hee even afstand nemen. Ik baalde gewoon even van het hele verhaal, en een hobby moet wel leuk blijven, nietwaar?
Komt ook nog bij dat deze tijd van het jaar altijd erg druk is op mijn werk, dus vaak kom ik afgemat thuis.

Maar gelukkig begon het na een weekje toch weer te kriebelen. Eerst maar eens begonnen met de stoel eruit halen, en deze behoorlijk vastzetten. Ik was nogal geschrokken dat ik hiermee gewoon rondgereden had, en er niks van gemerkt had. Het bleek dat er een bout miste die de rechterrail op de bodem vastzet.
Stoel eruit, originele bout teruggevonden in opbergvak van bestuurdersportier, en deze geprobeerd erin te draaien. Dat wilde niet, de bout draaide door. Bah.
Nadere inspectie leerde dat er toch echt goede draad in het boutgat getapt zat. Waarschijnlijk is het dus ooit uitgeboord en groter getapt, dacht ik. En inderdaad, een draadmaatje leerde dat er inmiddels M8 draad in zit.
Dus vervolgens een goede bout M8 8.8 gezocht, mooie ring erom en vastdraaien maar. Zo, die zit. Stoel er weer in zetten, erg lastig om dat achterste schroefje tussen dorpel en stoelrail te frummelen en recht erin te draaien. Maar de aanhouder wint, zoals gewoonlijk.

Nu was het tijd om er weer LPG in te gooien, vanwege wat ik van jullie geleerd had over starten op LPG bij koude temperaturen, én omdat ze natuurlijk op LPG moet lopen bij de keuring. Bovendien loopt ze sowieso fijner op gas. Ook wilde ik de kans grijpen nu het kon: er wordt in onze wijk namelijk altijd als eerste gestrooid bij dreigende gladheid vanwege de hoogteverschillen hier. Dat was dus in de sneeuwperiode ook enkele malen gebeurd, en inmiddels had het enkele dagen geregend en was er niet meer gestrooid. Dit was m’n kans dus.
Eerst voor de zekerheid nog maar een jerrycannetje benzine gehaald met zusje Xsara. Die in de dame laten klokken, en vervolgens gestart. (ik had natuurlijk de accu opgeladen zodra ik thuiskwam van de garage, dat dan weer wel)
Hoestend kwam ze tot leven. Ook ditmaal weer probleemloos starten, want we waren immers gewoon thuis… 
Vervolgens op we. Aangekomen bij het tankstation koppelde ik de slang aan en gooide haar helemaal vol… voor het whopping bedrag van 5,54 euro.    Het leek me al zo stug dat ik dik 60 liter verstookt zou hebben op die paar kilometer! Er was dus iets anders aan de hand met de LPG installatie. Ik verdacht meteen de magneetkleppen, want waarom zou de auto anders geen gas krijgen?
Rustig de sleutel omgedraaid, en inderdaad: niet het bekende “klik-pssssjt-klik” wat men zou moeten horen als je de auto op contact laat staan zonder direct te starten.

Snel even de kap open. Wat gerommeld aan de stekkertjes van de kleppen, en nog eens geprobeerd. Jawel hoor, direct raak.
Mental note: een doos stekkertjes en een mooie aanknijptang meenemen van het werk.
De terugweg was weer klassiek genieten: ze loopt heerlijk op LPG, maar dat had ik al gezegd he? 
Dame weer thuis neergezet. Ik sliep erg goed die nacht. 

Volgende dag alle stekkertjes van de beide magneetkleppen in de motorruimte vernieuwd. Hoe kan het eigenlijk dat bij een RDW-goedgekeurde installatie de stekkers zo enorm lelijk en slecht aangezet zijn? Dat is me al vaker opgevallen. Nou ja, bij mij zit het nu in ieder geval netjes.
Meteen even het juiste stekkertje aan de draad van de toerenteller gezet (zat nog zo’n ronde op, vanwege aansluiting aan wisselstroomuitgang van dynamo) en aangesloten. Zo, nu zat dat ook weer netjes. Niet dat mijn toerenteller het nu doet ofzo maar mijn laadstroom is een stuk stabieler, en ik heb ook geen zenuwachtig laadstroomlampje meer.

Vanavond besloot ik om die losgeschoten lekzak aan te pakken. Krik onder de dame, spatbord en wiel eraf, en daar hing de boosdoener.
De lekzak was aan de achterkant vastgezet met een tye-rip, en daar ben ik toch al niet zo kapot van. Plastic en LHM gaan vaak slecht samen. Gelukkig had ik nog een slangklem liggen.
Veerstang ging gelukkig makkelijk los, net al aan de andere kant destijds.
Lekzak binnenstebuiten gekeerd en goed schoongemaakt. Vocht, blaadjes, harde rommel, van alles zat er al in.
Toen heb ik de lekzak weer op de veercilinder gefrummeld, kogelgewricht weer in elkaar gezet, en de nieuwe slangklem er stevig op gedraaid.
Wiel er weer op, en voilá, weer een kl*teklusje geklaard.
Ik heb daarna het polyester spatbord erop gezet wat ik ooit gekocht heb, maar dat ding had echt een pasvorm van niks. Kan ook zijn dat ik het fout doe, het was ook net iets te donker om goed alle kanten te kunnen zien. Bij daglicht nog maar eens opnieuw proberen.

Stapje voor stapje komen we… oh wacht, sorry, ik val in herhaling.