CX Passion Club


Clubs hebben regelmatig vernieuwing nodig: mensen die taken overnemen, hun eigen frisse kijk op de dingen geven. In België werd 14 jaar geleden de club CX Passion opgericht. Na 14 jaar werd het voor de voorzitter en zijn echtgenote als secretaris tijd voor wat meer rust. Tijd ook voor een frisse heropstart van de Passie voor de CX.

In 1999 kwamen wat vrienden samen, toen nog allemaal met hun CX als dagelijks voertuig en kwam het idee op om een club op te richten voor CX-rijders. In 2000 werd de vzw CX Passion opgericht. Een hoopje papierwerk, statuten, verschijning in het Staatsblad en de club kon vertrekken. En dat deed ze ook. Jaar na jaar steeg het ledenaantal. Begon het nog gestaag met 15 leden, na twee jaar was dat aantal al ruim verdubbeld en nog wat later zaten we al in de veertig leden. Er werden rondritten georganiseerd, men stond op beurzen zoals in Ciney en Ath, gastronomische avonden, een technische voormiddag, weekends, kortom , voor elk wat wils.
In die tijd kon je via de club zelfs 20% korting krijgen op CX- onderdelen die toen nog vlot verkrijgbaar waren via het Citroën-dealer netwerk. Er komt een website online, zelfs een clubblad wordt verspreid! En dat allemaal voor een vrij kleine club. Allemaal hoofdzakelijk het werk van de voorzitter en diens echtgenote. Het lijkt allemaal vanzelfsprekend te lopen.

Maar dan krijgt de voorzitter ernstige gezondheidsproblemen en als jij dan bijna op je eentje het bestuur vertegenwoordigt… wie doet dan nog verder?

Het wordt stil in en rond de club. Geen ritten of bijeenkomsten meer, geen updates van de website, geen clubblad… Als aangesloten club bij het ABCC (Amicale Belgische Citroën Clubs) staat hun logo nog wel op de site en op de reclame, maar ‘waar’ is de club? Het ronkt in de wandelgangen links en rechts.

Oktober 2013, mijn ‘copain de route’ belt me. Allerlei nieuws, maar als laatste begint hij over de club? Of ‘we’ eens willen samenkomen. Begin december zitten we daar, de voorzitter, mezelf, Arne en nog een vierde persoon. De voorzitter wil ermee ophouden, maar niet vooraleer er opvolging voorzien is. We komen overeen, de nodige paperassen worden ondertekend, statuten moeten worden aangepast, etc… De vierde persoon heet Martial en wil blijkbaar voorzitter worden.

Ondertussen januari 2014, de voorzitter in spé heeft er toch geen goed oog in, sinds de verzending van de brief voor het lidgeld 2014 en de melding van de heropleving van de club zijn er momenteel negen leden. Arne en ikzelf willen er blijven voor gaan, maar geen van ons beiden hoort de roeping om als voorzitter gebombardeerd te worden. Wat later belt Stephan (ex-voorzitter) dat hij iemand kent. Een week later zitten wij nog eens alles te overlopen met Paul, de nog te overhalen voorzitter. Het duurt tot na middernacht, maar we hebben een JA! De kalender gaat de deur uit samen met de eerste nieuwe lidkaarten, we kunnen eindelijk starten!

Waarom dit verhaal op de voorpagina denk je misschien? 
Uiteraard om leden te werven en te overhalen, maar evenzeer om er eens bij stil te staan hoeveel mensen vrijwillig hun tijd spenderen in een club, zomaar, om het jouw als lid zo aangenaam mogelijk te maken in ‘je’ club, op ‘jou’ forum… Dat clubblad komt niet zomaar bij je in de bus vallen, die rondrit rijdt zichzelf niet voor, dat forum vernieuwt zichzelf niet, nee, daar zitten vele mensen achter, vele uren per jaar. Hopelijk mogen we vele nieuwe EN oude bekenden tegenkomen op onze eerste bijeenkomsten!

Ondertussen is er een facebook-pagina over de club en voor de leden: http://www.facebook.com/cxpassion en ook een nieuwe website in opbouw: http://www.cxpassion.org

Reageren kan hier


Tekst en foto: demuywo

© Citroën-Forum 2003 - 2025 | adverteren
Facebook