home » Citroen Nieuws » Citroen » De Citroën C4 Aircross en de hamvraag

Onlangs kwam hij bij ons op de markt: de Citroën C4 Aircross. De Aircross is net als zijn grotere voorganger, de C-Crosser, gebaseerd op een Mitsubishi-model, in dit geval op de ASX. Maakt dat de Aircross nu een Citro-Bishi of een Mitsutroën? Wij gingen voor u op pad met de C4 Aircross 1.6i, die Citroën vertegenwoordigt in het segment van de midi-SUV, waar concurrentie te voelen is van de VW Tiguan, de Nissan Qashqai en de Hyundai Ix30.

Laten we eens beginnen met het koetswerk. Hier kan men toch wel spreken van een geslaagde poging de auto een écht Citroën uiterlijk te geven. De voorzijde doet sterk denken aan de lijn die is ingezet met de DS-modellen. Mooi vormgegeven lampen, LED-dagrijlichten in de hoeken, de vloeiende chevrons die naar je glimmen, het mooie 18 inch lichtmetaal. Het geheel oogt smakelijk en “eigen”. Ook van de achterzijde heeft men duidelijk werk gemaakt. Ook hier heeft men gekeken naar de DS-lijn. Het geheel oogt allemaal erg herkenbaar en is mooi gemaakt en afgewerkt. Zet je de C4 Aircross naast z’n Japanse zusje, dan is het model van die auto eigenlijk alleen nog in de zijkant van de Aircross te herkennen. Reacties op het uiterlijk van de Aircross zijn overwegend positief, deze auto is duidelijk veel meer “Citroën” dan zijn voorganger, de C-Crosser, was.

Het interieur is een beetje een ander verhaal. Hier hebben de Franse ontwerpers duidelijk veel minder invloed gehad, want hier geen mooie DS3,4 of 5 stijlelementen maar een zakelijk dashboard dat rechtstreeks uit de ASX is overgenomen. Dat wil niet zeggen dat het lelijk is, maar het was leuker geweest als Citroën hier haar eigen saus over had mogen draperen. Nu krijg je toch net even té sterk het gevoel dat je met een knap staaltje “badge engineering” op pad bent. Overigens is de afwerking prima voor elkaar, al mag worden gezegd dat de materialen in de DS 4 en 5 toch mooier van kwaliteit zijn. Had Citroën meer eigen inbreng in het interieur gehad, dan had het er daarnaast ook wat moderner uitgezien. Het oogt allemaal wat Japans gedateerd. Op zich is een en ander best verklaarbaar, want men wil de kosten natuurlijk laag houden. Het aanpassen van het interieur zou waarschijnlijk behoorlijk kostbaar zijn geworden. De zitpositie is goed, maar de stoelen zijn vrij hard en hebben een (te) korte zitting. Ze zijn overigens uitstekend verstelbaar, iets wat op de testauto elektrisch ging.

De C4 Aircross zit goed in de spullen: parkeersensoren, automatische airco en xenonverlichting zitten allemaal standaard op de gereden uitvoering, een Exclusive. Deze had dan ook nog eens de optionele lederen bekleding met stoelverwarming, een navigatiesysteem met achteruitrijcamera én een fantastisch panoramadak. Al die zaken maken het leven aan boord van de Aircross tot een aangenaam verblijf. Verder vinden we natuurlijk ABS, ESP, EBS, sleutelloze toegang, parkeersensoren rondom, een automatisch dimmende binnenspiegel en 18-inch lichtmetalen velgen.

De auto voelt lekker solide aan en veert best soepel. Het sturen gaat licht op lage snelheid en de bekrachtiging neemt af op snelheid. De auto stuurt dan vanuit de middenstand een tikkie zwaar, maar met voldoende gevoel. Op de Franse binnenwegen waar we de Aircross aan de tand konden voelen, blijkt de auto over een prima onderstel te beschikken, dat zeker meer vermogen aangekund had. Dwars onder de motorkap treffen we in de door ons gereden uitvoering een 1600cc benzinemotor met 117 pk en 152 Nm welke gekoppeld is aan een handgeschakelde 5-bak. Ook is deze motor voorzien van een start-stop systeem. Het betreft hier trouwens geen VTi van PSA, maar een Mitsubishi-blok. Die motor heeft wel flink wat toeren nodig om de C4 Aircross lekker op gang te krijgen. In de stad en op provinciale wegen voldoet deze motorisering voor de gemiddelde automobilist prima, maar omdat er pas vanaf zo’n 4.000 tpm vermogen loskomt en de vierde en vijfde versnelling net iets te lang zijn, is er wel wat weinig trekkracht boven de 100 km/u. De bak schakelt wel heel erg fijn! Het gemis aan trekkracht merk je in Nederland met z’n vlakke wegen niet zo heel erg. Wij reden met de testauto een parcours van zo’n 1.300 km ook door België en Frankrijk en daar merk je zodra de weg enigzins stijgt dat je in 4 en 5 koppel mist. Bij 120 km/u draait de motor 3.100 toeren en wil je vervolgens heuveltje op, dan moet je toch wel terug naar de 4e versnelling. Heb je de auto eenmaal op gang en boven de 3.500 toeren, dan gaat het allemaal prima en kun je er ook best stevig mee doorrijden. De Aircross beschikt over een uitstekend stel remmen en ligt als een huis op de weg. De auto is erg koersvast en blijft dat ook op hoge snelheid. Omdat je relatief hoog zit, heb je al snel het gevoel dat je met een serieuze SUV op pad bent en pas je je bochtensnelheden daar ook naar aan. Dat is echter niet nodig: de Aircross heeft een strakke wegligging, zodat hoge bochtensnelheden helemaal geen probleem zijn. Nog wel een opmerking over de gemonteerde Bridgestone-banden; deze maken meer lawaai dan gemiddeld en op den duur gaat dat toch storen.

De 1600 benzinemotor maakt van de C4 Aircross helaas geen strepentrekker. Daar tegenover staat wel een zeer aangenaam benzineverbruik: wij reden er in Nederland zomaar 1 op 14 mee en zelfs met wat harder doorrijden zijn we niet onder de 1 op 11,5 uitgekomen.

De nieuwe C4 Aircross is leverbaar met 1 benzinemotor en 1 dieselmotor in drie uitrustingsniveaus: Attraction, Tendance en Exclusive. De prijzen beginnen bij circa 24.000 euro voor de 1.6i Attraction. De diesels zijn er vanaf net geen 30.000 euro. Wie deze SUV ook buiten de verharde wegen wil gebruiken en kiest voor vierwielaandrijving, kan rekenen op een vanafprijs van 34.000 euro voor de HDi 115 4WD in Tendance-uitvoering. De in het buitenland leverbare 150 pk sterke 1,8 liter diesel wordt in Nederland niet geleverd, omdat zijn hogere CO2-uitstoot hem fiscaal erg onaantrekkelijk maakt. Welke versie er gekozen zou moeten worden, is erg afhankelijk van het voorgenomen gebruik van de auto. Voor het gemiddelde Nederlandse gebruik is de 1600 benzinemotor een prima keuze, mede door het aangename verbruik. Wil je echter caravans gaan slepen met de Aircross, iets waar dit soort auto’s vaak voor wordt gebruikt, kies dan voor de HDi motor. Die levert ook rond de 115 pk, maar heeft 270 Nm koppel gecombineerd met een 6-versnellingsbak.

De hamvraag blijft natuurlijk: Is de C4 Aircross een échte Citroën? Het antwoord daarop is tweeledig. Voor de verstokte Citrofiel niet. De C4 Aircross is in dat geval een Japanse auto, zonder Franse sfeer, met een Japans interieur en Japanse techniek. Echter, als je al dat Citrofiel-gevoel achterwege laat, is de C4 Aircross wél een Citroën, compleet met stijlkenmerken uit de DS-lijn, Citroën-specifieke velgen en chevrons. Onder de kap vind je Japanse techniek die al jaren uitstekend scoort op het gebied van betrouwbaarheid. Dat laatste kan wel eens een doorslag geven voor de “nieuwe” Citroën-rijder die in de markt is voor een auto als de C4 Aircross!

Pluspunten:
+ uitstekende bouwkwaliteit
+ gunstig verbruik
+ goede uitrusting
+ mooie vormgeving van het exterieur

Minpunten:
- mist vermogen
- 4e en 5e versnelling te lang
- stoelen erg hard
- interieur mist Citroën-sfeer

Heb je zelf ook al in de C4 Aircross gereden en wil je jouw ervaringen meedelen, plaats je reactie dan hier.

tekst en foto: waterman